Soru:Evlenirken düğün yaparken dikkat edilecek hususlar nelerdir?. Neden çalgı çalınmayacağını açıklar mısınız. (Evlenmek niyetindeyim fakat karşı taraf düğün salonda yapılsın, çalgılı türkü olsun istiyorlar. Ben günah olduğu için istemiyorum. Fakat sebebini de açıklayamıyorum. Yardımcı olursanız sevinirim) Cevap: Düğün bir şenlik ve şamata merasimidir. Asıl gayesi de filanca ile falancanın evlendiklerini aleme duyurmak ve varsa onlarla ilgili beklentileri artık sonlandırmak, onların bundan sonraki beraberliklerinin meşru olduğunu insanlara bildirmektir. Bu arada düğünlerin dayanışma, hediyeleşme, tanışma, görüşme ve başka insanların ve muhtemelen evlilik adaylarının birbirlerini görmeleri tanımaları gibi faydaları da olur. Bunların her birerlerinin başlı başına yararları vardır. Bir araya gelmişken ihtiyaç duyan insanların ve özellikle de gençlerin meşru ölçülerde hoplamaları, zıplamaları ve aslında insanın içinde varolan ve daha ulvi heyecanlarla karşılanmadıkça da hep bir ihtiyaç olarak kalan duygularını tatmin imkanı bulmaları da sağlanmış olur. Bu da bir ihtiyaçtır. Çünkü insanın hem dünyasını hem de öbür dünyasını düzene sokma hedefi olan İslamın onun sıradan ihtiyaçlarını da karşılaması beklenir ve doğal olan da budur. Öyleyse kadınlar ve erkekler birbirine karışmadan, her cins kendi arasında yine meşru ölçülerle eğlenebilirler, oynayabilirler, halay çekip horon tepebilirler. İnsanları coşturan davul zurna gibi çalgıları bu gaye ile kullanabilirler. Çalgının cinsi değil, neyi çağrıştırdığı ve hangi amaçla kullanıldığı önemlidir. Gayesi ve kullanılış amacı kötü olduktan sonra davul da, def de haram olabilir. Aksi de geçerlidir. Düğünlerin salonlarda yapılmasının Müslümanlarca hoş karşılanmaması da tamamen böyle bir sebebe dayanır. Çünkü salonlarda şimdiye kadar alışık olunan manzaralar hep beraberce oynamalar, içkili ziyafetler, açılıp saçılmalar, danslar ve benzerleri olagelmiştir. Salon denince akla bunlar geldiği için “Salonda düğün” ifadesi bunları çağrıştırır ve düğünü salonda yapma, gayri meşru kabul edilir. İşte çalgı meselesi de aynıdır, Eskiden beri çalgı deyince akla gelen şeyler hep eğlenceler, çengiler, kadın oynatmalar, içki alemleri ve benzerleri olduğu için bütünüyle çalgıya karşı çıkılmıştır. Yoksa ne tek başına çalgı, ne de tek başına salon kötü olan şeyler değildir. Onlar birer vasıtadırlar ve ne için kullanılırlarsa hükümleri de ona göre değişir. Kısaca salonda düğün yapma günah değildir. Günah olan şeyler bellidir ve mühim olan onların yapılmamasıdır. Açılıp saçılmalar, kadın erkek tokalaşıp kucaklaşmalar, kırıla döküle konuşmalar, laubali sohbetler, makyajlanıp, kokulanıp tahrikkâr davranışlarda bulunmalar ve benzerleri. Bunlar olmadıktan sonra düğünün bir salonda olmasında bir sakınca yoktur. Hatta aynı salonda hem kadınların hem de erkeklerin bulunması da şeran mahzurlu değildir. Ama düğün gibi herkesin biraz da kendini vitrinlediği bir merasimde bu sayılan mahzurlu şeylerin en azından bazılarının olmaması hemen hemen imkansız olduğu için ayrı mekanlar tercih edilir. Önemli olan genciyle yaşlısıyla herkesi tatmin eden ve özellikle de gençlerin başkalarına özenmesine ihtiyaç bırakmayan orijinal ve asaletli düğün merasimleri yapabilmektir. Bu da yerine ve zamanına göre değişik uygulamaların, oyun ve eğlencelerin olmasını gerektirir. Düğünler cihat nutuklarının atıldığı, insanları üzüntüye sürükleyecek konuşmaların yapıldığı, bağırılıp çağırıldığı, bıktırıcı vaazların yapıldığı yerler olmamalıdır. Her mekana uygun konuşmak edeptendir. Aslında böyle merasimlerde dinlenmediği bilindiği halde mikrofonu eline geçirmişken Allah ne verdiyse konuşanlar, farkına varmadan mukaddes meselelere karşı insanların nefretini doğurabilirler. Buna dikkat edebilmek de bir anlayış meselesidir.