Berlin Princeton Üniversitesinde çalışan Peter G. Kahn adlı bir Alman jeolog ve Kolorado Üniversitesinden Amerikalı bir fizikçi, Stephen M.Pompea, sedefli deniz salyangozunun büyüme ahenki ve yeryüzü-ay arasındaki sistem üzerine dinamik gelişme hakkında sabırlı bir çalışma yayınladılar. Araştırmalarının esası, ağaçların büyümesinde görülen senelik birbiri arkasına gelen dairelerle, sedefli deniz salyangozunun kabuklarının büyümesi arasındaki benzerliğe dayanıyordu.

Sedefli deniz salyangozu (nautilus pompilius), koleksiyoncuların çok iyi bildiği, spiral (helezon) şeklinde katlanmış, iç tarafında bölmelere ayrılmış kabuğu olan bir yumuşakçadır. Bu kabuktan, birbirine çok yakın iki orta düzlemde ortadan kesildikten sonra reçinelerin içine konur, böylece logaritmik helezon gözler önüne serilmiş olur.

Bu spiralde, gittikçe büyüyen bölmeler, çok küçük olan ve merkezden başlayan o kadar çok bölme oluştururlar ki nihayet bir huni şeklini alırlar. Bunlardan 31’e kadar sayılır. Her bir bölmenin ortasındaki küçük kanal bir devamlılığı gösterir ve böylece diğer bölmelerle münasebet kurulmuş olur.

Kabuktaki Bölmeler

Eskiden beri ve halen bu canlılar, gündüz boyunca 400 m derinlikte yaşarlar ve her gece düzenli olarak deniz yüzeyine çıkarlar. Bu hayat tarzının niçin böyle olduğunun mutlaka bir hikmeti vardır. Bu durum da, bugünkü müspet ilimlerin birçok hadisenin niçinini izah edemediği durumlardan birisidir. Bu yumuşakça, kabuğunun dış kısmında yaşar. Her bir iç bölme bir aylık büyümenin bir dilimine karşılık gelir ve bu esnada yumuşakça, her gün gittikçe genişleyen ve azar azar kabuğu büyüten kalkerli bir madde salgılar.

Bir ay sonunda, arkasında bir kanal ağzıyla delinmiş bölmeyle kapatarak içinde yaşadığı boşluğu örter. O halde ne kadar bölme varsa yumuşakçanın da o kadar ay yaşı vardır. Ve her bir duvar arasında kabuğun üzerinde ne kadar çizgi varsa o kadar gün geçmiştir. Her bir çizgi geceleyin bir satha çıkış ve gündüz 400 metreye bir dalışı göstermektedir.

Ayın Tesiri

Bir bölmeyle takdim edilen devridaim (siklus) aya aittir. Çünkü günlük yukarıya çıkış med-cezir hadisesine bağlıdır ki bu da ayın tesiriyle olmaktadır. Bu iç bölmeler gerçekten denizaltı sarnıcı gibi vazife görmektedirler ve böylece 500 metreden daha fazlaya dalmaktadırlar. Aynı zamanda ince, zara benzeyen bir kordon (sifon) yardımıyla çıkış için gaz (özellikle azot gazı) doldurmaktadır. Bu sifon her bölmeden geçmekte ve hayvanla kabuğu arasındaki yegâne bağı teşkil etmektedir. Şu andaki sedefli deniz salyangozunun kabukları üzerinde, her bir bölme arasında değişmeyen 29 ila 30 arasında, günlük çizgiler sayılır. Kamere ait ay da 29,52 “yer günü”dür. Bu da canlı bir organizmanın fizyolojisi üzerine ayın doğrudan tesirini göstermektedir.