Bitkilerin en dikkat çekici organlarından birisi de içerisine renk renk çiçek, yaprak ve sürgün taslaklarının saklandığı tomurcuklardır. Tomurcuklar, sürgünler üzerindeki yaprakların koltuklarında veya diğer yaşlı dallar üzerinde oluşurlar.

İlkbaharda büyümeye başlayan bir asma sürgünündeki yaprak koltuklarında tomurcuklar görünmeye başlar. Sürgünler 10–12 boğumluk bir uzama yaptıkları zaman tomurcuklar içindeki salkım taslakları henüz oluşmamıştır. Yaklaşık 4–6 hafta sonra (Mayıs-Haziran’da) tomurcuk içindeki salkım taslağı (bir yıl sonra meyve olacak salkım) ilk görüntüsünü kazanır. Haziran-Temmuz aylarında salkım taslağı dallanır, daha sonra çiçek taslağı oluşur. Bu hadiseler yaz aylarında meydana gelir.

İlkbaharda gelişmelerini sürdüren salkım taslakları ve çiçek tomurcukları çıplak gözle görülebilirler. Yaklaşık 6–7 hafta sonra gelişme tamamlanır. Ve üreme hücreleri fonksiyonlarını yapabilecek olgunluğa gelir. Çiçeklerini açmış bir üzüm salkımı toz bulutuyla kaplanmış bir manzara arz eder. Çiçeklenmeden bir hafta sonra da küçük üzüm tanecikleri görülebilir.

İşte her yıl birbirinden ne tamamen farklı ne de aynı olan yeni bahar programlarının tomurcuklar içinde hikmetle hazırlanışı ve ölü bir kışın ardından bu programdakilerin bütün güzelliğiyle yaratılışı, sonsuz bir İlim ve Kudret Sahibini gösterdiği gibi O'nun merhametini de göstermiyor mu?

YUMURTASINI YUTAN KURBAÄžA

Tabiat insanın ders alması için sayısız misallerle doludur. İşte bunlardan biri: Avustralya'nın nemli ormanlarında yaşayan bir kurbağa türünün, biyologları hayrete düşüren bir mekanizmayla çoğaldığı ortaya çıktı.

Yaklaşık beş santimetre boyundaki yumurtalar bu kurbağanın dişisi tarafından ormandaki küçük su birikintilerine yumurtlanır ve burada erkek tarafından döllenir. Döllenmiş olan yumurtalar daha sonra dişi kurbağa tarafından çiğnenmeden yutulur. Fakat bunların kurbağaya besin olduğunu zannetmeyin: Bilâkis yumurtalar midede gelişerek bir yavru haline gelecektir. Yumurtalar yutulduktan yaklaşık yarım saat sonra, midedeki enzim salgısı durdurulur. Sindirim sistemi vazifesini bırakır, bağırsak hareketleri durur.

En hayret verici hadise ise, midenin hücre yapısının değişmesidir. Bundan sonra sindirim sistemi tamamen aksi vazife yapar. Yani yumurtaları sindireceğine onları besler. Önceden programlandığı üzere zamanı gelince midesindeki yavruların geliştiğini hisseden dişi kurbağa, genişleyen boğazından yavruları yavaşça incitmeden dış âleme bırakır. Acaba kurbağa, yavruları sindirmeden midesinde nasıl besliyor?

Tabiatın sinesinde cereyan eden ve bizleri hayrete düşüren bu şuurlu işleyiş ve ahenkli denge her hadisenin arkasında bir Hikmet Eli'nin varlığını hissettirmiyor mu?

MÃœREKKEP BALIKLARININ ESRARI

En hızlı, en uzağa koşan, en iyi yüzen veya uçan hayvanlar omurgalılar ve böceklerdir. Bu hayvanların hızlı hareket etmeleri kemik gibi sert maddelerden inşa edilmiş şekil değiştirmeyen iskeletlere sahip olmasına atfedilebilir. Bu kemikler kasların kasılmasını destekler ve böylece hareketli eklemlerin yardımıyla düzenli hareketlere dönüşürler. Bazı iskeletsiz hayvanlarda iskelete ait vazifeyi basınç yapar. Bu tip hayvanlar kasları için gerekli desteği sağlayamadıklarından ötürü hızlı hareket edemezler.

Mürekkepbalıkları harikulade bir istisnadır. Birçok balık kadar güzel yüzebilirler. Başlarının iki tarafındaki açıklıktan silindirik iç deri boşluğuna çektikleri suyu ince bir borudan yüksek basınç altında püskürtürler ve meydana gelen tepki ile ters yöne hareket ederler. Bu tarz bir hareket, momentumun korunumu prensibine dayanmaktadır. Yüz binlerce yıldan beri mürekkepbalıkları aynı sistem ile hareket ettiklerine göre acaba bu prensibi insandan önce mi keşfetmişlerdi? Hızlı seri kasılmalar sayesinde kendilerini avlamak isteyen düşmandan ani ivme ile kaçabilirler ve arkada sadece bir mürekkep bulutu bırakırlar.

Kâinatı bir kitap gibi düşünürsek; bu büyük kitabın bir sahifesindeki bir harfi hükmünde olabilen mürekkepbalıkları incelendiğinde, bu bir tek harfin içinde ince ince bir kitap yazıldığını açıkça görebiliriz.