Cahiliyye Araplarının meşhur şairlerinden İmr-ül Kays’ın babası öldürülmüştü. Şair, babasının intikamını almak üzere Arap adeti gereği taptığı put’la istişare ederek, ne yapması gerektiğini öğrenmek istedi. Eline üç ok aldı. Bunlardan birinin üzerinde “evet”, diğerinin “hayır”, öbüründe ise tekrar istişare etmesi gerektiği yazılıydı. İlkin bir ok seçti, “hayır” çıktı. Ama babasını acısı yüreğini yakıyordu. Tekrar denemek istedi, yine hayır çıktı. Son bir şans diyerek üçüncü defa ok seçti. Ama nafile, yine cevap “hayır” olmuştu. Bunun üzerine çok hiddetlenen şair oku alıp tanrısının yüzüne fırlattı ve haykırdı “Alçak! Öldürülen kendi baban olsaydı, intikamını almaktan beni alıkoymazdın.”

Kaynak:

Peygamberimiz-Mevlana Muhammed Ali- terc: Ömer Rıza Doğrul-İst-1925

Not: Muhterem Cevat Akşit Hocamızdan 10.11.2007’de dinlediğim bir hatıra da, yukarıdaki gibi güldürücü ve düşündürücü bir olaydır. Hocamız Hindistan’a ziyaretinde bir otele yerleşmiş. Kaldıkları otelin sahibi Budist imiş. Budistlerin elma yemeyi günah saydığını bilen Hocaefendi, otel sahibine “Benim canım elma yemek istiyor” demiş. Adamcağız bu hatırı sayılır müşterileri ile dininin hükümleri arasında sıkışmış. Biraz düşündükten sonra “Bir dakika” demiş “tanrıma bir sormam lazım”

Hemen önlerinde bulunan bir Buda heykelinin önüne diz çöküp bir şeyler mırıldanmaya başlamış. Biraz sonra yanlarına gelmiş ve “Tamam” demiş “Elma yemenize izin çıktı.”