Soru: Beyrut'ta yayınlanan El-Hayat gazetesinin 30-Aralık–1966 tarihli sayısında, özel muhabirinin bildirdiğine göre: Burada Kur’an-ı Kerim ile İncil’i tek cilt içinde bir araya getirmeğe çağıran yeni bir düşünce akımı vardır. Bu düşünce ve tasavvura karşı görüşünüzü açıklar mısınız?

Cevap: Müslümanlar Kur’an’ın kıymet ve şerefini O’nun müstakil bir cilt içinde muhafaza edilmesinde görürler. İlim erbabı rıza göstermeden Kur’an’ın böyle (İncil ile birlikte) basılması mümkün değildir. Müslümanlar şart olan taharetin (temizliğin) manasına şiddetle bağlı kalmadan, Kur’an'a dokunmadan önce gerekli olan taharetin (şer’i temizliğin) hudutlarına titizlikle riayet edilmeden Kur’ana dokunulmayacağını kabul ederler. Allah Kur’an-ı Kerim’i şu vasıflarla bildiriyor:“Muhakkak ki o (peygambere indirilen) pek şerefli bir Kur’an’dır. Öyle ki korunmuş bir kitapta(levh-i mahfuzda – Beyzavi, Medarik- : mushafta – celaleyn) saklıdır. Ona ancak tertemiz (abdestli) olanlardan başkası dokunamaz.”

Vakıa Suresi77.78.79)

Müslümanları ve Hıristiyanları Arap dili ve Arap tarihi birleştirir.(1) Onların bu cihetle ve bu yol ile mümkündür. Ben ileri sürülen bu görüşü bir tarafa bırakıyorum. Çünkü bu görüşünün(yani Kur’an ve İncil’in tek cilt içinde basılmasını) ortaya atılmasında ve ihyasında müslüman ve Hıristiyan Arapların faydasına olan hiç bir şey yoktur.

Dipnotlar

(1)Muhterem müellif, Irak ve diğer Arap memleketlerindeki Müslüman ve Hıristiyanları kastediyor. Çünkü Arap devletlerinin çoğunda Hıristiyan Araplar küçümsenemeyecek bir sayıdadır. Türkler için aynı şey söylenemez. Çünkü dünyanın neresinde Türk varsa hepsi müslümandır. Esasen müslüman olmayan Türkler Türklüklerini de kaybetmişlerdir. Bulgarlar, Macarlar gibi... (mütercim)