Soru:Hz. Davut'un 100 hanım ve 300 cariyesi, Hz.Süleyman'ın 300 hanımı ve 700 cariyesi varmış...bu peygamberler ibadetlerinin de çokluğuyla meşhur insanlar.. bu kadar insana nasıl vakit ayırabilir ve haklarına riayet edebilirler? bu kadar çok evlilik ve hatta sahabe zamanında da birçok evlilik ve boşanmalar nasıl açıklanabilir

Cevap: Yahudilik dininde evlilik için bir yasal sınırlama yoktur. Ancak, soruda söz konusu olan 100 hanım, 300 cariye gibi rivayetlerin ne Kitabımız Kur’an-i Kerim’de, ne de Sahih Hadis kaynaklarında yer aldığına rastlamadım. Dolaysıyla bu bir söylentiden ibaret oalbilir. Şayet bu rivayetler doğru olsa da 300 cariye 300 koyun gibi temellükü mümkün diye düşünebilir. Üstelik bu kadar mülkü olan cariyeler başkalarla evil olabilirler. Yani, mülkiyeti Hz. Davud’a ait olup kendisi tarafından başkalarıyla evlendirilebilir ve bu durumda da kendisine haram olurlar. Gündüz efendisinin hizmetinde bulunur, akşam kocasının evine döner, şimdiki memureler gibi.

Bir de savaş nedeniyle ganimet olarak elde edilen cariyeler, eğer azalan erkeklerin ve özellikle bakmaya ve beslemeye gücü yeten erkeklerin ekonomik gücü nisbetinde himayelerine verilmeyip ortada sahipsiz burakılırlarsa toplumun ahlakını bozabilirler.

Binaenaleyh, çok evlilik, dul kalmış, evde kalmış, sahipsiz kalmış kadınların korunma kalesidir, mutluluk sığınağıdır ve dolayısıyla kendisi bizzat bu hallerde çok verimli bir ibadettir. Kocası şehit düşmüş bir kadının veya kısmeti çıkmamış bir kızın nikahsız bakma ve onu her yönüyle memnun etme imkanı yoktur, fakat nikah akdi, bütün bu işleri kolaylaştırır.

Sahabelerde zaten dörtten fazla –ki İslam izin vermiyor- evlilik söz konusu değildir. Hele o çağdaki bir kadına sahip çıkmanın, iffetini korumanın ve geçimini sağlamanın ne kadar güzel, insancıl ve yararlı bir fedakarlık olduğu anlaşılır. İki kuma arasındaki kişisel, keyfi ve egoist kaynaklı rahatsızlığın zararı, iyiniyetli çok evliliğin yararları yanında sıfır kalır.