BU ÜLKEDE HER ŞEY ALLAHLA BAŞLAR…

Uzun bir aradan sonra Tarih’te Bunlar Oldu, köşemizi inşallah yeniden canlandırıyoruz. İstifadeli olur inşallah..(Salih Okur)

18. yüzyılda ülkemizi ziyaret eden M.D’ Ohsson, Anadolu halkına dindarlığını şöyle anlatıyor; “Allah sözü Müslümanların ağzından düşmez. Fevkalade bir hadiseyi mi öğrendiler, hemen “Allah” derler. Çok şaşılacak bir şey mi oldu? “Allah Allah” derler.

Bir şey yapmayı mı tasarlıyorlar, “inşallah” derler. Beğendikleri bir şey mi var, “maşallah” derler. Hele inşallah ve maşallahı günde sayısız defa duyarsınız. Maşallah aynı zamanda sevilen, beğenilen şeyin kem gözlerden korunması isteğini dile getirir.

Savaşa mı gidiliyor, bir yere hücum mu ediliyor. Yine “Allah! Allah! Allah! Allah!” diye bağırırlar.

Allah’ın adını anmadan ellerine kalemi almaz, Allah’ın adını anmadan yazıya başlamazlar. Her yazıda, her mektupta daima Allah’a sığınılır. Allah’tan yardım istenir. Eğer hayatta bulunan bir kimseden bahsediliyorsa, “Allah selamet versin” derler. Eğer bahsedilen kimse ölü biriyse “Allah rahmet eylesin” derler.

Aynı ruhu her türlü hitabelerde, emirlerde, hükümdar fermanlarında bulmak mümkündür. Kısaca bu ülkede her şey Allah’la başlar, Allah’la biter.”

 MODERN ZAMAN MÜSLÜMANLARININ ACİP BİR SAFDERUNLUĞU

Bir büyüğümüz mealen şöyle diyor; “Bu asrın Müslümanlarının tuhaf bir özelliği var. (Ahmaklık denilecek) bir safderunlukla, dehşetli canileri bile âlicenap bir şekilde affederler. Binlerce günah işlemiş, yüzlerce insanın kanına girmiş, yüz binlerce masumun maddi ve manevi hukukuna tecavüz etmiş, hak hukuk yemiş bir adamda, küçücük bir iyilik görseler, hemen ona taraftarlık gösteriyorlar. Böylece, azınlığın da azınlığı olan o İslam düşmanlarının azgınlaşmalarına ve çoğunluk gibi görünmelerine sebebiyet veriyorlar. Onların maddi manevi günahlarına manen ortak oluyorlar. Böylece, ancak çoğunluğun hatasına terettüp eden büyük belaların devamına fetva verdiriyorlar. Safderunluklarıyla, ehli tuğyana ve İslam düşmanlarına taraftarlık göstererek zımnen diyorlar ki, ‘biz bu kepazeliğe, sefalete müstahakız!”. Böylece belanın, musibetin devamına, hatta şiddetlenerek sürmesi için kadere fetva verdiriyorlar.”

İşte ilginç bir misali. Merhum Mehmed Emre hoca anlatıyor, “ Bir vakit, komünistliğiyle tanınan Lumamba ölmüş, Arap âleminde gene bir yas tutma modası yayılmıştı. Bu şahıs Müslüman değildi ve İslamiyet’le taban tabana zıt bir ideolojinin şakşakçılığını yapmaktaydı.

O yılın hac mevsiminde Medine-i Münevvere’de bulmuyordum. Mısırlı bir mühendis, namaz vakitlerinden önce ve sonra Efendimizin mescidinde konuşmalar yapıyordu. Ali Ulvi Kurucu beyle birlikte bu konuşmalardan birine biz de kulak vermiş dinliyorduk. Yüreği İslam âleminin dertleriyle yanık ve uyanık bulunan bu Mısırlı mühendis şöyle diyordu: “Ey Müslümanlar! Nijerya başvekili Hacı Ahmed Bellu Sokak orasında İslam düşmanları tarafından şehid edildi. İslam âleminde en cılız bir ses olsun yükselmedi. Komünizm uşağı Lumamba katledildi. Arap âlemi yas tuttu. Bu nasıl bir İslam anlayışı ve bu ne biçim Müslümanlık?”

Etrafını saran cemaat arasında kıpırtılar ve memnun olmadıklarını ihsas eden davranışlar başlamıştı. Mısırlı hocalardan bir kısmı müdahaleye başlayıp “sen siyaset yapıyorsun” Sus, seni dinlemek istemiyoruz” gibi sözlerle hatibe itiraz ediyorlardı.

Konuşmayı yapan mühendis, son söz olarak; “Siz bu idrak ile ve bu imanla mı Hacca geldiniz? Haydi, haccınız mübarek olsun” dedi ve teessürle uzaklaştı.”

O gün bu gün ne değişti acaba?

İKİ MÜRETTİP HATASI

Şinasi merhum çıkardığı Tasvir-i Efkâr gazetesinin tashih işini üzerine almış. Ama her türlü dikkate rağmen sık sık tertip hataları oluyormuş. Bir cümleyi düzeltiyor, başka bir cümlede hata çıkıyormuş.

Bir gün bu duruma çok sıkılan Şinasi gazeteyi tekrar mürettiplere gönderirken kenarına mürettipleri kastederek “Allah belanızı versin” diye yazmış. Ertesi gün eline gazeteyi alınca ne görsün, gazetenin kenarında aynı yazı…

Bir başka gün İngiltere’nin yeni gönderdiği büyükelçi ile ilgili bir haber ve sefirin fotoğrafı ile, Haymana ovasında yakalanan vahşi bir boğa haberi ve fotoğrafı gazetenin ana sayfasında çıkacak.

Mürettip yanlışlıkla iki haberin fotoğraflarını karıştırınca sefirin resminin altına şu haber geçmiş; “Bu azgın boğa Haymana ovasında yakalanmış olup, tam 400 okka gelmektedir.”

Kaynaklar

1-18. Yüzyıl Türkiyesinde Örf ve Adetler-M.D’Ohsson-terc. Zerhan Yüksel- Toker Yayınları

2-Tenkitlerim, Tedkiklerim, Makalelerim-Mehmed Emre-Osmanlı Yayınevi-İst-1976