Lügatte cin, bir şeyi örten ve gizleyen demektir. Allah’ın yarattığı ve gözlerimizle göremediğimiz bir kısım varlıklar vardır ki, dinde bunlara (Cin) adı verilir. Cinlerin varlığı da şer’i yönden sabittir. Aklî yönden de, bu gibi varlıkların bulunması imkânsız değildir. Bütün semavî dinler cinlerin varlığını bildirmiştir. Meleklerin varlığını gösteren bütün aklî deliller, onların da var olduğunu gösterir. Cinler saf ateş alevinden veya yanıcı bir havadan yaratılmışlardır. Cinler, bazı yönleri ile meleklere benzerler. Mesela; çeşitli şekillere girer, ağır işler yapabilirler. Fakat diğer bir kısım yönleri ile de, onlardan farklıdır. Bunlarda üreme vardır:

“İblis cinden idi de, Rabbinin emrinden çıktı, şimdi beni bırakıp da, onu ve onun neslini kendinize dostlar edinir misiniz ki, onların hepsi size düşmandır.” (9) ayeti bu gerçeği haber veriyor.

Cinler, insanlar gibi ibadetlerle mükelleftirler. Bir kısmı mü’min, diğer bir kısmı kâfirdir:

“Gerçekten bizim içimizde Müslümanlar var, bizden zalimler de var. Müslüman olanlar, işte onlar hidayeti arayanlardır. Zulüm edenlere gelince, onlar Cehennem’e odun olmuşlardır.” (10) ayeti de iki gruptan bahsetmektedir.

Peygamber Efendimiz (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) cinlere islamî hükümleri tebliğ etmiştir:

Peygamber (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Efendimiz hem insanların, hem de cinlerin peygamberi olması dolayısıyla ilahî hükümleri cinlere de tebliğ buyurmuşlardır. Cinlerden bir grup Hz. Peygamber (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Efendimizin okuduğu Kur’an ayetlerinden bir kısmını dinleyerek Allah’ın birliğine inanmışlar ve bu hâdiseyi diğer cinlere de haber vermişlerdir:

“De ki, bana şu gerçek vahyolundu: Bir takım cinler (Kur’an okuduğumu) işittiler ve (kavimlerine döndükleri zaman) dediler ki, biz çok hoş bir Kur’an dinledik, hidayete erdiriyor, biz de ona iman ettik, bundan böyle Rabbimize asla hiç kimseyi ortak koşmayacağız.” (11) ayetleri bunları bildirmektedir.

Şeytanın vesvesesi ne şekilde olur?

Cinlerin bir grubu insanları yoldan çıkarmaya, hak ve hakikatten uzaklaştırmaya çalışmaktadırlar ki, bunlara şeytan adı verilir. Allah’ın emirlerini tanımayan genel ahlakı bozmaya çalışan insanlara da şeytan denilir:

“İnsan ve cin şeytanları…” (12)

“O şeytan cinlerden de olur, insanlardan da…” (13) ayetleri, şeytanların hem cinlerden, hem insanlardan olduğunu haber veriyor.

Gözle görmediğimiz birtakım hayvancıkların insan tabiatı ve ahlakı üzerinde yaptığı tesirleri düşünecek olursak, kendileri görülmeyen ve Kur’an’ın dilinde şeytan adı verilen bir kısım lâtif cisimlerin, insanların üzerinde bir takım tesirler yapabileceği inkâr edilemez.

İşte Hz. Âdem’e secde etmekten çekinen İblis de bu tip cinlerdendir.

Bazı kimseler şeytanların, insanların tabiatlarındaki kötü kuvvetlerden kinâye olduğunu söyleyerek, bu husustaki şer’i delilleri te’vile çalışırlar, fakat bu bâtıl bir te’vildir. Çünkü; insanlara vesvese veren şüpheye iten gözlerimizle göremediğimiz birtakım canlı varlıkların bulunduğu şer’i yönden sabittir, aklî yönden de imkânsız değildir. Bu durumda te’vil yoluna gidilemez.

Dipnotlar:

9-Kehf: 50.

10-Cin:14-15.

11-Cin:1-2.

12-En’am: 112.

13-Nâs:6.