· İslâm daveti, davetçinin kendi şahsından başlayarak, suya atılan taşın etrafından hâlelenen halkalar misâli, sırasıyla ailesi ve akrabalarına, komşu ve yakınlarına intikal eden, önce Müslümanları, sonra bütün bir insanlığı şümûlüne alan mukaddes bir vazife ve geniş anlamlı bir kelimedir; hayatın her safhasında ve sahasında cereyan eden bir hâdise, bir ibâdettir. S:49

· Kişinin inandığı Rabbi ile irtibatını sağlayan yegâne unsur, çeşitli şekil ve şartlarıyla ibadetlerdir. İbadeti olmayan bir iman, eksiktir; zayıftır. Hatta dinin şartları durumunda olan ibadetler îfa olunmadığı zaman o dinin ve imanın hiçbir değeri yoktur. S:52

· Dine davet esnasında herhangi bir metoda uyma mecburiyeti ortadadır. Mutlaka bir metot veya metotlara başvurma zarureti mevcut olduğuna göre Rasûlüllah'ın metotları, uyulmaya çok çok daha lâyıktır. S:98

· Bilinmelidir ki, İslâm ve İslâm tarihi düşmanlarının, hedeflerine ulaşabilmek için başvurdukları vasıtalardan birisi de, İslâmî mâlumat ve hakikatlardan ümmetin cahil bırakılmasıdır. S:98

· Gençliğin yetiştirilmesinde eğitimin oynadığı rolü göz önünde bulundurarak ilk, orta, lise ve yüksek okullarda okutulan tarih kitaplarında bakınız, ders veren muallimleri dinleyiniz; İslâm tarihine, İslâm davetine, Rasûlüllah'ın şahsiyet ve yaşayışına verilen yeri esefle göreceksiniz. S:98-99

· Her şeyden önce davetçi selîm bir akide sahibi olmaya çalışacak, davasına azim ve iradeyle sarılacak, bozuk inanç, fikir ve düşüncelere kalbinde, ruhunda, gönlünde yer vermeyecektir. O'nun kalbi, zuhuru muhtemel fitneler için hazırlıklı olmalıdır. S:121

· Davetçi çeşitli yönlerden tam bir fikrî dolgunluk, derin anlayış, aklî yetenek ve geniş kültürüyle de davete hazır hale gelmelidir. S:133

· Davasını tebliğe başlayan davetçinin yapacağı ilk iş, sunulan mesajlar etrafında sımsıkı kenetlenecek, düşünce ve idealine samimiyetle bağlanarak müdafaası ve neşri uğrunda her türlü fedakârlığa katlanacak elemanlar, fertler yetiştirmek, yani bir kadro oluşturmak, kadrolaşmayı sağlamaktır. S:147

· İslâm'ın intişarında, davetin fertler tarafından kabulünde, İslâmî bir kadronun oluşturulması ve kitlenin gerçekleştirilmesinde Kur'an'ın gerçekten müstesna bir yeri, mühim bir fonksiyonu vardır. S:178

· Hikmetle ve güzel öğütle davet, doğrudan doğruya Kur'an âyetlerini okuyarak ve açıklayarak yapılan davet olup, Cenab-ı Hak tarafından Rasûlüne bu yol emredilmektedir. S:181

· Ashab-ı kiram, Rasûlüllah'ın tavsiyesiyle Kur'an'ın ölü kalbe hayat verdiğini bilerek ve Kur'an-ı Kerim'e tam vukufiyetleri ile, tebliğde bulundukları millet ve kavimleri saran ve kavrayan bir ruha sahip oluyorlardı, bu Kur'an sayesinde. S:187

· İbn Abbâs'ın rivâyetine göre O, önce davette bulunmaksızın hiçbir toplulukla katiyen muharebeye tutuşmamıştır. Bu haberi te'yit etmek üzere, Rasûlüllah'ın gazvelerini inceleyen kaynaklarımız, çoğu kez O'nun önce İslâm'a davetle işe başladığını, fakat umûmiyetler teklifine ok yağmuruyla cevap aldığını tasrih ederler. S:229-230

· Rasûlüllah S. Efendimiz dâhil bütün peygamberler, davetlerinde psikolojik unsurları nazar-ı itibara almışlar, görevlendirdikleri davetçilere bu hususları riâyetle ilgili emirler vermişlerdir. S:270

· Hz. Peygamber'in muhataplarının psikolojik durumlarını dikkate alarak usanç ve bıkkınlık vermesin diye ashabına va'z ve irşadlarında onların istekli ve bildirilenleri kabule hazır anlarını seçtiğini biliyoruz. S:270-271

· Hiç kimsenin hidâyetinden ümit kesilemez ve Cenab-ı Hakk'ın kime, ne zaman hidâyet vereceği bilinemez. Rasûl-ü Ekrem Efendimiz buyurduğu gibi, münker nerede görülürse görülsün nehyedilmeli, ma'rûf her yerde, herkese emredilmedilir. S:279

· Hakkı ızhar etmek ve açıklamakla kat'iyetle müsamaha yoktur. Zaten davet, hususuyle yüz çevirenler, uzak duranlar, inat edenler içindir. S:279

· Kolaylaştırmanın, Rasûlüllah'ın İslâm'a davetinde temel ilkelerden biri olduğunu söylersek mübâlağa etmiş olmayız. Bizzat Cenab-ı Hakk'ın İslâm ahkâmını 23 senelik bir müddet içinde, kademe kademe, bölüm bölüm ikmal eylemiş olması, kolaylaştırmanın en bâriz örneği, ehemmiyet ve lüzumunun en açık delilidir. S:283

· Tedrici, yalnız eğitim ve öğretimde görmek de doğru değildir; Rasûlüllah'ın tatbikatında olduğu gibi davetin her sahasında carîdir. Evet, Rasûlüllah, dini tamamlayarak ebedî âleme irtihal etmiştir; ama kendisinin başlattığı davet hareketini miras bırakarak… S:289-290

· Umûmiyetle terbiyeci ve eğitimciler, takbih ve tezyifin, çirkin söz ve kötü davranışların hiçbir eğitici yönü olmadığı kanâatindedirler. Gerçekten tebliğ ve terbiyede aslolan, hüsn-ü muamele, yumuşak davranış ve güzel sözdür. S:318

· Davetin sunulması, onun batıl bataklığından kurtarılması için her türlü çabanın bir takım güçlük ve sıkıntılara da göğüs gerilerek sarf edilmesi, hadd-i zatında, İslâm'ın insana verdiği değerden ileri gelmektedir. S:323

· Klâsik siyer kaynaklarımız, Rasûlüllah'ın bizzat kendisinin maruz kaldığı eziyet ve hakaretleri beyan eder, bütün bunlara karşı O'nun gösterdiği yüksek sabır ve tahammül gücünü bütün Müslümanlara ve hususiyle davetçilere örnek olarak sunarlar. S:363

· Davet, sıkıntı ve güçlüklere göğüs germe ister, ferağat ve fedakârlık ister, cesaret ve şecaat ister. Bu sebeple henüz yolun başında İslâmî hareket, fertlerine akıbeti, ama buna karşılık elde edilecek semere ve neticeyi hatırlatmalı, samimiyetle davasına bağlanan, şuurlu insanlarla yola çıkılmalıdır. S:463-464

· Sosyal müesseselerle irtibatı açısından Rasûlüllah'ın davet metodunu incelediğimiz zaman görürüz ki O, Müslim-gayr-i Müslim akrabaları ve çevresiyle alâkasını her zaman devam ettirmiş ve ilk önce onlara daveti sunarak hareketine başlamıştır. S:483

· Rasûlüllah'tan kısa bir müddet sonra daveti terk eden veya metodunu anlamadan, ruhunu kavramadan sadece kendi his ve duygularıyla, kısır bilgi ve tavırlarıyla davet hareketine koyulanlar, günün gelişen imkân ve vasıtalarına da müracaat ederek Rasûlüllah'ı, O'nun davetini ve davet metodunu örnek ve önder ittihaz ederlerse gayelerine erecek, arzulanan İslâm cemiyetini sergileme imkânı bulacaklardır ve işte o zaman yeryüzünde fitne ve fesat kalmayacak, refah, saadet ve kardeşlik hükümfermâ olacaktır. S:484