Ayeti kerimede “Bizim yolumuzda gayret gösterene yollarımızı gösteririz” (K.Kerim,29/69) “Allah yolunda nasıl cihat edilmesi gerekiyorsa öylesine cihat ediniz” (K.Kerim,22/78) emir, bu... Hepinize duyuruldu bu emir.

Ama hocam nasıl yapalım? Ben lise öğrencisiyim, liseyi bitirmişim. Okumaktayım. Ben ne yapabilirim? Ayeti kerime cevap veriyor. “Bizim dinimiz doğrultusunda, İslami çizgide gayret gösterenlere biz de yollarımızı gösteririz” diyor.

Hocam nasıl gösterir yani? Işıklı levhalarla gökyüzünde mi yazar? Hayır. Meselâ, karnınız aç, babanız vefat etti –Allah (c.c.) rahmet eylesin– tek kuruşta miras kalmadı, yalnız başınasınız. Ne yaparsınız? Yahu bir şey yaparsınız yani! Niye yaparsınız? Çünkü içinizden mideniz “ekmek isterim, ekmek isterim, ekmek isterim” diyor. Midenizi içindeki açlık acısını hissetmeye başladığınızda, şu fırından 100 simit alırsınız, burada sa-tarsınız, bir ekmek parası çıkartırsınız. Su satarsınız çıkartırsınız. Hamallık yaparsınız çıkartırsınız. Dükkân dükkan gezersiniz. “beni işe alır mısınız beyefendi?” dersiniz. Ve bir yerde iş bulurunuz. Bin tane kapıyı gezdikten sonra bin birinci işyerinde bulursunuz.

Acıkınca, midesini nasıl dolduracağını yeryüzünde bilmeyen yok, delisi bile biliyor. Delisi de fırının önüne varıyor. Öyle bakıyor. Fırıncı da bir ekmek veriyor. Yani midemizdeki açlığımızı hissettiğimiz kadar dini tebliğ konusundaki açlığımızı da hissedebilsek görevlerimizi yerine getiremeyişimizin açlığını hissedebilsek, Allah (c.c.) bize de bir yol gösterecektir.

“Yollarımızı gösteririz diyor” dikkat edin ayeti kerimeleri okurken. Meal bile okurken dikkat edin “Yolumuzu gösteririz” demiyor. “Yollarımızı gösteririz” diyor. Böyle olunca, Allah (c.c.)’a hizmet yolu çokmuş demek ki. Allah (c.c.)’a hizmetin yolu kaç tane olur o zaman? Beş milyar insan varsa, beş milyar hizmet yolu olur. Ama beş milyarın yolu da Allah Resulünden geçecektir. Onun hayatının yansımış şekli olacaktır. Olmazsa? O zaman başka bir şey anlatıyoruz demektir biz.

Efendim ben sünneti seniyyeyi nazar-i itibara almıyorum derse, kendi anlayışı içerisinde bir İslâm anlatıyor demektir ki o İslâm değildir. Ama Kur’an ve sahih olan sünnet, inanmış insanın yüreğine düştü mü, orada şekil alıyor. Suyun her kaba göre şekil alması gibi insanlarında edindiği bilgiler insanlara göre şekil alır aslında. Meselâ bir atasözü söylesem size ve bunu açıklayın desem, yirmi adamın yirmi açıklama şekli olur. Hepsininki doğru mudur? Hepsininki doğruya yakındır. Aynı şeyin etrafında dönmektedirler. Niye ayrılık vardır? Çünkü parmak çizgilerimiz kadar ruh çizgilerimiz de ayrıdır birbirinden de, ondan. Yetişme tarzımız birbirinden ayrıdır da ondan. Duyduğumuzu ve bildiğimizi yorumlamada eskiden edindiğimiz bilgilerin etkisi olduğundan dolayıdır ki ayrı şekilde algılıyoruz. Ayet ve hadisleri de böyle algılıyoruz.

Bu durum ayrılığa sebep olur zannetmeyin. Biliyorsunuz 5 milyar insan vardır, 5 milyar insanın ayrı ayrı tarzı vardır. Bu, şuna benzer. Hani sazın telleri vardır 4-5 tane hepsine vuruyorsunuz, ayrı ayrı sesler çıkartıyor. Aynı tel olmasına rağmen niye ayrı ses çıkarır? Çünkü bağlandıkları yerler ayrı da ondan. Birisinin kulağı daha iyi sıkılmıştır gerdirilmiştir, birininki biraz daha gevşek gerdirilmiştir. Birisinin tahtaya temas ettiği yer yakındır, diğeri uzun mesafeden tahtaya temas etmektedir. Ayrı ayrıdır, ama bir şarkıyı veya türküyü vurduğumuzda hepsi aynı nağmeyi ayrı ayrı dillerden söyler.

İşte bizimde ayrı ayrı yollarımız budur. Aynı şeyi ayrı ayrı söylemek. Her yiğidin bir yoğurt yiyişi vardır; her insanın da İslâm’ı takdim edişi.

Ben dinliyorum adamın birisinin İslâm’ı tanıtım şeklini, hiç beğenmiyorum adamı. Şuna bak yahu, buna mı düştü İslâm’ın anlatımı? diyorum. Sizden de birisi derki “İslâm’ın anlatımı buna mı düşü, böyle takdim mi olur?” normaldir aslında. Ama anormal olan tarafı, beğenmemektir bunu. Neticede bakıyorum ki benim etkili olamadığım adama o etkili olmuş. Niye? Onların frekansı birbirini tutmaktadır da ondan. O, o adama daha iyi anlatıyor benden. Bir başka adama ise ben daha iyi yaparım tebliği.

Peygamber Efendimiz (s.a.v.) Hz. Ebubekir’e tavrı başkaydı, Hz. Ömer (r.a.)’e karşı tavrı başkaydı. Hz. Ebuzer Gıfari’ye karşı tavrı başkaydı. Söylediği aynı İslâm’dır. Söyleme tarzında değişiklik vardır. Mesele, İslâm’ın anlatılmasıdır. Böyle olunca anlatılan aynı, anlayış ve anlatış tarzları ayrıdır. Bu yöndendir ki Rabbimiz (c.c) “Biz yollarımızı ona öğretiriz” demiştir.

Mahmut Toptaş

Modern Hayatta Nebevi Mücadele

Cantaş Yayınları

İst-2001