Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam) Ümmü Varaka'ya: "Sen evinde otur! Bu takdirde dahî Allah sana şehitlik nasîb eder!" buyurarak şehit olacağı müjdesini vermiştir.

BABASI:

Abdullah İbni Hâris.

NESEBÄ°:

Ümmü Varaka Binti Abdullah İbni Hâris İbni Uvaymer İbni Nevfel.

ŞEMAİLİ VE AHLÂKI:

Dini yönü çok kuvvetli, çok ibadet eden ve şehit olma hasretiyle yanıp tutuşan bir kadındı.

KÃœNYE VE LAKABLARI:

Künyesi Ümmü Varaka'dır. Büyükbabası Varaka bin Nevfel'e izafeten kendisine Ümmü Varaka denilmiştir. Lakabı ise Şehide'dir. Bu lakabı ona Resûlullah Efendimiz vermiştir.

BAZI ÖZELLİKLERİ:

v Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam) yanına ashabından birkaç kişiyi alarak sık sık Ümmü Varaka'yı ziyaret ederdi.

v Hz. Ümmü Varaka çok güzel Kur'an okurdu. Kur'an'ı ezberleyip hafız olmuştu. Onun bu özelliğinden sebep, Resûlullah (aleyhissalatu vesselam), Ümmü Varaka'ya bir müezzin tahsis etmişti. O da evinde ailesine imamlık yapıyordu.

HAYATI:

Ümmü Varaka'nın (r.anha) ne zaman Müslüman olduğu tam belli değilse de, Mevlanâ Niyaz'ın "Kadın Sahabiler" eserinde hicretten sonra Müslüman olup, Resûlullah'a biat ettiği kayıtlıdır.

"Ümmü Varaka öteki sahabîlerle birlikte Bedr savaşına katılarak Allah yolunda şehit olmak arzusunu duyuyordu. Bunun için Resûl-i Müctebâ'dan izin almak istemişti. Resûl-ü Ekrem ona şu cevabı verdi: "Hayır! Sen savaşa katılma, evinde otur! Sen evinin içinde şehit olacaksın" demişti.

O günden itibaren halk arasında Ümmü Varaka (r.anha) sağlığında şehît sayılan bir kadın olarak tanınıyordu."

Resûlullah'ın (aleyhissalatu vesselam) şehit olacağını müjdelediği olay ise Hz. Ömer'in (r.a) hilafeti devrinde vuku bulmuştur. Ümmü Varaka'nın (r.anha) bir kölesi ve bir de cariyesi vardı, bu köle ve cariyesi için kendi ölümünden sonra hür kalmalarını vasiyet etmişti. Ümmü Varaka'nın köle ve cariyesi bunu duyunca hırs yapıp bir an evvel özgür kalabilmek için bir gece Ümmü Varaka'nın odasına girmişler ve yatağında onu boğarak öldürmüşlerdi. Halife Hz. Ömer'in (r.a) emriyle bu köle ve cariye idam edilmek suretiyle cezalandırılmışlardı. Medine'de ilk asılanlar bunlardır.

Ümmü Varaka (r.anha), 2 hadis rivayet etmiştir, diğer ahvali belli değildir.

HAKKINDAKÄ° HADÄ°SLER:

v Resûlullah (aleyhissalatu vesselam), onu evinde ziyaret ederdi. Bir gün, Ensar'dan bir kadın ölmüştü. Ümmü Varaka Resûlullah'a: "Yâ Resûlallah! Öldüğümüz zaman birbirimizi görür müyüz?" dedi. Resûlullah: "Can, ağaca konmuş bir kuş gibidir. Öyle ki; kıyamet günü geldiğinde, her can cesedine girer" buyurdu.

v Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) vefat edince, Ümmü Varaka Binti Abdullah İbni'l-Haris, müminlerin annesi Ümmü Seleme Binti Ebî Umeyye'ye şunu sordu: "Ebu Hureyre'yle karşılaştım ve ona hacamatı sordum. O da bana şöyle dedi: Resûlullah'ın (aleyhissalatu vesselam) şöyle dediğini duydum: "Cebrail bana haber verdi ki: Hacamat insanların tedavî olundukları şeylerin en faydalısıdır."
Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) damarı kesmek veya hacamatla (kan aldırmakla) tedavi oluyor muydu?
Ümmü Seleme (r.anha) şöyle cevap verdi: "Damarı kesmek tehlikelidir. Hacamat ondan daha iyidir. Resûlullah'ın şöyle dediğini duydum: "Miraç gecesi her melek topluluğuna uğradığımda bana hepsi: Muhammed! Hacamat yaptır. Başta yapılan hacamat, delilik, cüzzam, gece körlüğü, abraşlık (yüzde beyaz lekeler olması) ve baş ağrısı gibi her hastalığın ilâcıdır" diyorlardı."

KAYNAK

Nurgül Dere, Hanım Sahabîler, Kayıhan Yayınları, İstanbul, 2019.