Eser Adı: Tatsız Günahlar

Müellif: Muhammed Şefii Diyobendi

Mütercim: Muhammed Ceren

Yayınevi: Gülistan Neşriyat

Bu hafta tavsiye edeceğimiz eser, ebat itibarıyla küçük olduğu halde muhtevası ile çok dolu ve sarsıcı bir risale. Özellikle de dünyevileşmenin saçaklarımızı iyiden iyiye sarmaya başladığı şu ibretli yeni zamanlarda. Geçenlerde bir mülakatında Sayın Sefa Saygılı durumu ne güzel özetliyordu; “Eskiden iki araba israf sayılırken bugün bir evde üç arabaya rastlayabiliyoruz. Aile bir arada oturduğunda “İslâmi ıstılahlardan, hizmetlerden” söz ederken bugün “yeni açılan iş alanlarından, çok para kazanılacak uğraşlardan” bahsediliyor. Eskiden kız çocukları erken yaşta evlendirilirken, bugün evlilik yaşı toplumun ortalamasına yaklaşmış durumda. Kızlar öncede okula gönderilmezken, bugün kız çocukları hayatın her alanında yer edinebiliyorlar. Önceden dindar gençler arasındaki arkadaşlıklar hoş karşılanmazken, bugün bu tür ilişkilerin normalleştiğini gözlemliyoruz. Kısacası toplumda dindarlık yoğunluğunun azaldığını müşahede ediyoruz.”

Böyle bir ortamda günah hassasiyetinin de gittikçe zayıfladığı ortadadır. Merhum Müellif, bu durumu şöyle ifade buyurmaktadır; “Bir taraftan günah fırtınaları kopmakta, dindarlara dünya yaşanmaz hale gelmekte, diğer taraftan kötü amellerin neticesi zelzele, veba, adam öldürme ve zillet gibi musibetler şeklinde Müslümanlara musallat olmaktadır.

Islah için çalışmak, çölde kaybolan ve boşa giden bir sese benzemektedir. Sadece “falan iş günahmış” diye hiçbir kimse en ufak zevkini dahi terk etmeye razı gelmemektedir. Bu yüzden, devamlı, aklıma şöyle geliyordu; Pek çok günah var ki, bizler sadece cahilliğimizden ve gafletimizden dolayı onlara bulaşmaktayız. O günahları işlemekte ne bir dünyevi fayda ve arzu elde edilmekte, ne de onları terk etmekte bir zorluk ve meşakkat vardır. Sadece Müslümanların onun günah olduğunu bilmesi ve onu terk etmeye niyet etmesi gerekir.”

 

Merhum Müellif, bu ihtiyacı görerek, bu tatsız günahları bir risalede bir araya getirmiş. Cep kitabı hüviyetinde basılan eser, her an yanımızda taşıma avantajını veriyor.

 

Muhammed Şefi Diyobendi, Hind Altkıtasının ünlü Dar-ul ulûm’u Diyobend’den mezun olmuş büyük bir âlim. 1976’da dar-ı bekaya irtihal eden merhum, Pakistan Umumi müftülüğü görevini ihraz etmiş, irili ufaklı birçok eserleri olan bir zat. Kendisi “allame-i asr” unvanlı büyük Diyobendi âlim Muhammed Enver Şah Keşmiri’den ders almış. Aynı zamanda Hekimül Ümme Eşref Ali Tehanevi hazretlerinin talebeliğini yapmış, ona intisap etmiş. Şu an dünyanın dikkatini çeken Pakistan umumi müftüsü büyük âlim Muhammed Taki Usmani’nin de babası..

 

Mevlana Muhammed Şefi hazretlerinin kitapta geçen iki açıklaması ile tanıtımımıza son veriyor, merhuma Cenab-ı Hak’tan rahmet diliyoruz.

 

 “Bununla yetinmeyip, ümmet “hizipleşme” denilen büyük azaba duçar olmuştur. Ümmet guruplara ayrılmış ve her guruptaki insanlar, saygı ve hürmetle ilgili bütün ayet ve hadisleri sadece kendi guruplarının âlimlerine ait olduğunu zannetmeye başlamışlardır. Kendi âlimleri dışındaki âlimlere ne kadar dil uzatılsa da hiç ilgilenmemektedirler.”

 

“Bir doktorun hasta olmayan birisine hasta raporu vermesi de yalancı şahitliktir. Kopya çekmek de yalancı şahitliktir. Hak edilenden daha az veya daha fazla puan vermek de yalancı şahadettir. Halka erzak ve yardım dağıtımında muhtarların ve mahalle halkının görüşü alınarak muamele yapılmaktadır. O halde, müstahak olmayanlar hakkında gerçeğe aykırı yazılar yazmak da bir nevi yalancı şehadettir. Zayıf, cılız ve sağlıksız hayvanların kesimi için, yetkili makamın sağlıklı olduğuna dair belge vermesi de yalancı şahitliktir. Gözünün önünde yapılmamış olan muamele evraklarını “görüldü” diye imzalamak da yalancı şahitliktir.”

Not:

Esere ulaşmak için Gülistan neşriyat adresi:

http://www.gulistannesriyat.com