İslâm için pek çok işkenceye katlanmıştır.

NESEBÄ°:

Rum asıllıdır. Nesebi belli değildir fakat Rum asıllı olduğu için adına Zinnîre Rûmiye'de denilmiştir.

BAZI ÖZELLİKLERİ:

İlk Müslümanlardan ve Allah yolunda en çok işkenceye katlananlardandır.

Allah yolunda işkenceye maruz bırakılıp da Ebu Bekir tarafından azad edilenlerden biri de Zinnîre idi. Diğerleri ise şunlardı: Hz. Bilal, Hz. Bilal'in annesi Hamâme, Ebû Fukeyhe, Amir, Nehdiyye ve O'nun kızı, Zinnire, Ümmü Ubeys. 

HAYATI:

Hz. Zinnîre (r.anha) Rum asıllıdır.

"İsti'âb'da bu hatunun adı Zenbere yazılmıştır. İbni Esir'in rivâyetine göre kendisi Beni Adiyy'in hizmetçilerinden biriydi. Hz. Ömer bin Hattab kendisine eziyet eder ve işkence yapardı. Bir başka rivayete göre bu hatun Beni Mahzûm'un hizmetçilerindendi ve kendisine Ebu Cehl zulüm ederdi."

Hz. Zinnîre öldü sanılıncaya kadar dövülüp, kendisine çeşitli işkenceler yapılıyordu, bu çektiği işkenceler sonucunda da gözleri kör olmuştu. Ama O inancından asla taviz vermedi, Allah'a tam tevekkül sonucunda gözleri tekrar görmeye başlamıştı.

"Hz. Ömer'in de Müslüman olmadan önce yaptığı gibi, kendisinin üzerine yürünüp boğazı sıkılır, elleri yanlarına düşer, öldü sanılırdı.

Ebu Cehil'in yaptığı işkenceler yüzünden Zinnîre Hatunun gözleri görmez olmuştu.

Ebu Cehil: "Gördün mü? Lât ve Uzzâ senin gözünü de kör etti!" dedi.

Zinnîre Hatun:

"Hayır! Vallahi, bu öyle değildir!

Benim gözümü böyle eden onlar değillerdir!

Lât ve Uzzâ, ne yarar, ne de zarar vermeye asla kadir olamazlar.

Lât ve Uzzâ, hiçbir şeyi göremezler!

Onlar kendilerine tapanları da, tapmayanları da bilemezler!

Fakat bu, semavî bir iştir.

Benim Rabbim gözümü geri vermeye, beni gördürmeye de kadirdir!" dedi.

Diğer Kureyş müşrikleri de: "Onun gözlerini ancak Lât ve Uzzâ kör etmiştir!" dediler.

Zinnîre Hatun, bunu işitince: "Allah'ın Beyt'ine (Kâbe'sine) yemin ederim ki, onlar yalan söylüyorlar! Lât ve Uzzâ ne zarar verebilir, ne de yarar" dedi."

Zinnîre'nin müşriklere verdiği bu cevaplardan sonra Cenab-ı Hak O'nun gözlerini açmıştı. Her şeye bir bahane bulan müşrikler bu defa: "Bu da Muhammed'in sihirlerindendir!" dediler.

Ebu Cehil hızını alamayıp şöyle dedi: "Muhammed'in izinden giden şu akılsızlara şaşmaz mısınız?! Eğer Muhammed'in getirdiği şey hayırlı ve gerçek olsaydı, biz ona uymakta bunlardan daha önce davranır ve kendilerini geçerdik! Zinnîre'nin doğruyu bulmakta bizi geçeceğini mi sanırsınız?"

Rabbimiz bunun üzerine Ahkâf Sûresi 11. âyeti inzâl buyurdu:

"İnkârda ısrar edenler, (Kur'ân'ı inkârlarına güya bir başka mazeret olarak) mü'minler hakkında şöyle diyorlar: "Eğer Kur'ân hayırlı ve faydalı bir şey olsaydı, şu insanlar ona inanmada bizi geçemezlerdi." Kendileri Kur'ân ile hidayeti bulamayınca (-esasen buna niyetleri de yokken-), kalkıp, "Bu, zaten eski, modası geçmiş bir yalan, bir uydurma!" diyorlar." (Ahkâf Sûresi: 11)

Ebu Cehil'e en güzel cevabı Rabbimiz vermişti…

Hz. Zinnîre dini namına katlandığı bu işkencelerden Hz. Ebû Bekir'in (r.a) kendisini satın alıp âzât etmesiyle kurtulmuştur. 

HAKKINDAKÄ° HADÄ°SLER:

Hasan b. Sâbit şöyle anlatıyor: "Ben hacca gelmiştim. Hz. Peygamber (aleyhissalatu vesselam) halkı İslâm'a davet ediyordu. Ona iman eden sahabîleri işkence görüyorlardı. Ben Ömer bin Hattab'ı gördüm. Benî Âmir b. Müemmel'den iman eden bir cariyeye işkence ediyordu. Sonra Zinnîre'ye vardı ve ona işkence etti."

KAYNAK

Nurgül Dere, Hanım Sahabîler, Kayıhan Yayınları, İstanbul, 2019.