DÖRT YOL

Bir marangoz atölyesinde bulunduğumuzu ve önümüzde bir masa oldu­ğunu farz ediniz. Bu masa, "Tabiat Risalesi"nde izah edilen dört yola göre, ya kendi kendine yapılmıştır veya bu masayı atölyedeki âletler yapmışlardır veya içinde bulunduğumuz marangozhane yapmıştır. Bu üç yol da bâtıl olduğundan, dördüncü yol olan "bu marangozhanenin ve ondaki âletlerin sahibi olan zat, bu masayı yapmıştır." hakikat bedahetle kabul edilecektir.

Âlemdeki sebepler marangozhanedeki âletler gibidir. Masa, söz konusu âletler kullanılarak yapılmıştır, fakat o âletlerin hiçbiri veya hepsi birden kendi kendilerine bir tahtayı bile düzlemeye muktedir değildirler.

Topyekûn kâinattan ibaret olan tabiat ise, marangozhane mesâbesindedir. Bizzat kendisi, kurulmuş, çatılmış ve hikmetle yapılmış olan bu kâinat, içindeki eşya ve mahlûkatın sahibi olamaz.

Biz ne sebepleri ve ne de kâinatı inkâr ediyoruz. Onların da, sebebiyet yoluyla onlardan yapılan mahlûkatın da, bir tek Zat-ı Zülkemâl'in mülkü oldukları hakikatını terennüm ediyoruz.

KİM BU TABİAT?

Tabiatin Sani ve Yaratıcı olduğunu iddia edenlere şu soruları soruyo­ruz:

"İnsanları kim yaratmıştır?"

Cevap: Tabiat

"Bitkileri kim yaratmıştır?"

Cevap: Tabiat

"Güneşi ve seyyareleri kim tanzim etmiştir?"

Cevap: Tabiat

"Yıldızları semaya kim dizmiştir?"

Cevap: Tabiat

Bu ve benzeri soruları sormaya devam ederek, tabiatın yaptığı iddia edilen şeyleri hayâlen bir tarafa ayırdığımızda, ortada tabiat diye bir şey kalmıyor.

Eğer tabiat bu saydığımız şeylerin mecmuuna deniliyorsa, biz ona kâinat diyoruz ve zaten onun Sâniini, Yaratıcısını soruyoruz.

Yok şayet tabiattan, yukarıda saydığımız şeyler cinsinden olmayan, yani mahlûk olmayan bir zat kastediliyorsa, o zat Cenâb-ı Hak'tır. Ve kendi isim ve sıfatlarını Kur'ân-ı Kerîm'iyle insanlara bildirmiştir. Bu isimler arasında Tabiat diye bir isim mevcut olmadığı gibi, Cenab-ı Hak adına böyle bir isim uydurmak da kimsenin haddi değildir.

KENDİ KENDİNE OLUŞ MÜMKÜN MÜ?

Hiçbir suret kendi kendine teşekkül edemez. Bir kimse, zihninde bir makale tasavvur etse ve bu makaleyi yazmak için yerlere kağıt döşeyip, eli­ne aldığı bir şişe mürekkebi bu kâğıtlar üzerine serpse, bir tek harfin dahi yazılamayacağı aşikârdır. O halde makaledeki mânâ, mürekkebi faillikten tard ederek kendisinin ihtiyar sahibi bir âlim tarafından yazıldığını ifade eder.

Bir makaledeki kelimelerle mânâlar arasındaki münasebet, aynen ce­setle ruh arasında da mevcuttur. Buna göre makale, sûretimiz; mânâsı ise ruhumuzdur. Makale dilimiz; mânâ ise tad almamızdır... Misâlleri siz ço­ğaltabilirsiniz.

Bu harika makalelerin unsurlar denilen mürekkeplerden kendi kendine teşekkülü imkân haricidir.

Her bir ağaç ve hayvan da zemin sahifesinde yazılmış birer makaledir. Bu makaleleri, fikirsiz, bilgisiz, kör olan ve sel gibi şuursuz akan unsurlara nasıl verebiliriz?

Kaynak

Mehmed Kırkıncı

Hikmet Pırıltıları

Zafer Yayınları

İst.2007