Ey saadet diyarı güzel şehr-i İstanbul

Suallerim sanadır onlara sen cevap bul.

Sen âlem-i İslam'ın saadet merkeziydin,

Åžimdi en mutlu sahan, ÅŸu aÄŸlara giden gol.

Fethini müjdeledi o Hazret-i Muhammed,

Fethi gerçekleştiren Fatih Sultan Muhammed.

Fethin nişanesiydi Cuma namazı kılmak,

Ayasofya bir mescid, oldu bir güzel mâbed.

Hele samimi bir sor Ulubatlı Hasan'a,

Sûra niçin tırmandın ne kazandırdı sana?

Ölümü tatlandıran şahadet şerbeti mi?

Bundan mı göz kırpmadan attın kendin yabana.

Herhalde bundan kastın Allah'a varmak idi,

Bir de gelen nesilden Ona kul bulmak idi.

Şimdi gözün aç da bak, sen bizden memnun musun?

Bu gün çözülen örgü eskiden yumak idi,

Akşemseddin alnı ak, içi dışı hepsi pak.

İstersen sormak için bir de dönüp ona bak.

 Neydi o hazin sesler, seherdeki dualar

Biz de buna muhtacız bir ağıt da bize yak

Sen Fatih'in hocası koca Molla Gürânî,

İlme olan saygından çehren oldu nûranî

Şimdi mollaya yer yok diyar-ı İstabul'da

Ne olur bir daha dön, yok olsun Gulyabânî

Åžehitler can verirken verir cana ÅŸahadet,

Ölümsüz hayatları cennet için alâmet.

Ey İstanbul uğruna bir can veren cânânlar

Ä°zinizi kaybettik, ancak bizde kabahat.

Ey dünyadan vazgeçen ahretin zengini,

Nasıl vurabildiniz nefsinize dizgini.

O civanmert kanınız biz kutsal hatıra,

Her an hatırlatıyor bayrağımın rengini.

"İnna âteyna" sırrı fethi de gösterecek,

Kevser hayr-ı kesirdir iyilik derleyecek,

Başı nûr-u hidayet, sonu tuğyana bakar,

Ebter ayeti diyor tâğût bir gün sinecek.

İstanbul muhasara yirmi dokuz kez görmüş,

Her devir kendine has müjde izini sürmüş,

Fetih suresinin de ayeti yirmi dokuz,

Yirmi dokuz Mayıs'ta hisar fethe dönüşmüş.

Her şey takdir iledir, her şey zamana bağlı,

İnsanlar ister uygar, ister olsunlar dağlı.

İman gerçek emniyet, herkes ona emanet,

Cenneti kazanmaksa bundan çok daha yağlı.

Neden şimdi İstanbul kara turban bağlıyor,

Bu gün fetih günüdür, İstanbul kan ağlıyor.

Fatih'i unuttuk da, ondan mı üzülmüştür?

Siz ne dersiniz beyler, İstanbul yaş çağlıyor.

İstanbul semasında bugün sanki matem var.

Havanın her yerinde iniltiden hâtem var.

Bu günde neşelenmek gülümsemek dururken,

Ufuklarda karanlık bambaşka bir âlem var.

Adalet anlayışı, fethin büyük nişanı

Zulme razı olamaz İstanbul'un insanı.

İman zulmü engeller, özgürlük temin eder

Fethin ruhuna bir bak coşturuyor imanı.

 Ey bizleri var eden büyük yüce Yaratan,

Kalbimizi fetheyle, imandır yere batan.

Memleketim güzeldir, Rabbim güzel yaratmış

Cennetten bir parçadır oturduğum bu vatan.

Niyazi Beki/cevaplar.org

Not: Yazılış tarihi: 29.5.2000/ Şiirdeki şekvalar 28 Şubat sürecinedir.