Zaman; şeridine pek çok şey serilen ve her biri ayrı tecelliyi barındıran ihsan pazarı. Zaman; içerisinde nice seyrangahları barındıran bir meşher. İnsanın mahiyetinde kalp, ruh, sır gibi nice temaşa âlemlerine açılan pencerelerin bulunduğu bir mahiyetin aynısı, zamanında içinde bırakılmış ve zamanın bağrına takılmış. Yaz, kış, bahar, güz gibi temaşa pencereleri ile zamanda ihsanın teşhir vakitleri ve idrak pazarları seyrediliyor. Her bir pazar kendi yükünü, cümbüşünü ve kendi elbiselerini taşıyan ve sergileyen bir çarşı.

Bütün mahlûkat bu çarşıya kendi sepetiyle, kendi mahiyetiyle çıkıyor. Mahiyetine mutabık bu çarşıdan ya giyiniyor, ya düşünüyor veya sergiliyor. Kâinattaki varlık sahnesinin oyuncularının çeşit çeşit kostümleri var. Her mevsim sahnesinin oyuncularının dekorları ve kostümleri ve her oyuncunun bir rolü ve o role uygun kostümleri var. Kiminin dolabında sadece kanatları var, zira sahnedeki rolü kanat çırpmak, kimilerinin dolabında ise sadece yüzgeç var, zira rolü yüzmek ve kimilerinin sadece kökleri var, zira rolü bulunduğu mekânı süslemek. Ve bir de bütün bunlar sahnenin belli bir yerinde, mekânında, zamanında, çünkü kostümü sahnesi kadar. Havadaki suda boğulur, sudaki havada nefessiz kalır, kökün yerini oynatsan kurur.

Ama biri vardır ki o sahnenin ve diğer sahnelerin başrol oyuncusu ve bu sahneyle alakadar çok kostümleri ve her role müdahalesi ve her role uygun bir elbisesi var. Bahar onu renklendiriyor, kış onu sarmalıyor, yaz onu seyre salıyor. O başoyuncu ise varlıkların kâmili insan.

Evet; yaz, kış, bahar, güz hepsi bir pazar hepsi zamanın meşheri ve bu meşherin çok sakinleri var. Fakat hepsinin bu meşheri, selamı ve seyranı farklı. Bazısı sadece dallarıyla giyiniyor; dolabında sadece yaprak ve meyve var, kimisi sadece kanatlarıyla baharın esintisini okşuyor ve bahar kanatlarını okşuyor; dolabında var olan kanatlarını sergiliyor. Ve bu mevsimleri selamlıyor.

İnsan, ah o insan! Semayı çelik kanatlarıyla, arzı derin ayaklarıyla, baharı engin vicdanı ile seyrediyor ve selamlıyor. Küçük ama baharı tadabilen ağzı ile yazı, baharı, kışı, güzü ve her meşheri dolaşabilen, her mekânın vizesi kendisine verilmiş müdrik yolcu ve oyuncu.

Mevsim meşherlerini sadece kostümleriyle ve kıyafetleriyle karşılamayan dolabında, iman, muhabbet ve akıldan dokunmuş tefekkür elbisesi bulunan bir oyuncu. Her sahnenin müdrik temaşacısı. Mevsimleri elbisesiyle değil tefekkürü ile karşılayan, dolabında bahara ve yaza cemalden, kışa ve sonbahara celalden dokunmuş hayret, dehşet ve muhabbet libasları bulunan insan. Şimdi sorabilir miyim, dolabınızda tefekkür elbiseniz var mı?