Muhterem okuyucu, biz, senelerden beri ülkemizde savaş halindeyiz; savaşın sebepleri adaletsizlik ve zulümdür; bu iki düşmanın nihayet bulması için Demokrasi gündeme gelmiş, Demokrasinin sulha tek çare olduğu düşünülmüştür.
Eğer demokrasi gerçekleşse, otuz beş seneden beri aramızda cereyan eden çirkin kardeş savaşı bitecekmiş; Türk- Kürt halkının barış ortamı hâsıl olacakmış; Cumhuriyetten önceki birlik beraberlik devri gelecekmiş, hatta Sultan Selim devrindeki eşitlik ve kardeşlik gerçekleşecekmiş.
Ben de kesin çözümün demokrasiden geçtiğini bilirim. Neden? Nedeni şu: 
Bediüzzaman ta 110 sene evvel buna işaret etmiştir. Evet, kendisi o zaman Meşrutiyet'i, mutlakıyete (Monarşi'ye) tercih ederken, Kürtlere şöyle seslenmiştir:
"Ey Kürtler, eğer Meşrutiyet batıda tahakkuk ettikten sonra, yola çıkarsa yüz sene sonra size de yetişecektir."
Elbette ki Üstad'ın benimsediği Meşrutiyet, "şer'i şuradır." Yani İslam'ın temellerine ters olmayan idare şeklidir ki, bu tür meşrutiyet Demokrasinin ta kendisidir. Ve İslam'a da ters değildir. Yoksa üstadın, tümüyle beşeri sisteme dayalı ve İslami temellere tam zıt Meşrutiyet'i savunması imkân haricidir. Esasen eserlerinde yer alan Cumhuriyet de şer'i şuradır. Yani o da, İslam'ı temellere ters olmayan sistemdir. Ve illa onu da benimsemesi, desteklemesi mümkün değildir.
Değerli kardeşlerim,
Bediüzzaman'ın bu yüz senelik müjdesinin zamanı dolmuştur; şimdi icra zamanıdır. Eğer bu iki millet bu büyük şahsiyetin bu mucizeli barış müjdesini değerlendirirse, barış yolunu bu demokrasiden takip eder, bu çirkin, zalimane, acı, düşmanlığa kapı kapatır, eşitlik dairesinde barış tesis eder, yeni adil hayat şartları istikametinde kardeşlik teessüs eder.
Acele edin!
Bediüzzaman'ın vakti dolan bu müjdesini bize yaşatın, müjdeyi baltalamak isteyenlere imkân vermeden yola çıkın. Neden acele diyoruz? Zira bizim sabrımız tükendi; bir güne değil, bir saate de sabrımız kalmadı. Meşhur Cizreli Kürt şairimiz Mela diyor ki:
طالع كو ھاتی فرصة مھلة لنك حرامڒ
"Fırsat ele geçerse mühlet verme; vermek haramdır."
Barış müjdesine yol kapalıdır.
Anahtar alınmalı, açılmalıdır. 
Kapıda duranlar kovulmalıdır.
Üstadın müjdesi ser olmalıdır.