Bir derste, "Mucize-i Ahmediye Risalesi" olan On Dokuzuncu Mektub'un Yedinci Nükteli İşaret'i okunmaya başlandı: "Mu'cizât-ı Nebeviyenin bereket-i taam hususunda olan kısmından birkaç kati ve mânen mütevatir misaline işaret edeceğiz…" Bu ilk cümle okunurken bu gün ilk defa farklı bir şekilde "bereket-i taam" kavramı zihnimize takıldı. Peygamber'imizin (ASV) yemeğe dair mucizelerinin büyük bir önemi vardı. Çünkü insan için hava, su ve yiyecek hayati önem taşıyordu. İnsan yemeden yaşayamazdı. Ders okunurken zihnimizde "bereket" kelimesi iyice müşahhaslaştı, epeyce derinleşti.

Kur'an-ı Kerim'in esas konuları 4 (dörttü: "Tevhid, Nübüvvet, Haşir, İbadet ve Adalet. (Yani Allah'ın varlığı ve birliği / peygamberlik / öldükten sonra dirilme / ibadet ve adalet")

Bunlardan Nübüvvet ise, Peygamber'imizin bütün hayatını, sünnetini, mucizelerini ve hadislerini içine alıyordu.

Peygamber'imizin mucizelerinden bir çeşidi de yemek üzerine olan mucizelerdi. Bu mucizelerde hep Peygamber'imiz az olan bir yiyeceğe veya içeceğe dua ediyor, o yiyecek ve içecek bereketlenerek çoğalıyor ve oradaki bütün kişilere yetiyordu.

İşte bu mucizelerin bir yönü de Allah'ın bereketini biz insanlara göstermekti.

Acaba biz insanlar günlük alış verişlerimizde, yiyip içtiğimiz bütün sofralarda "Bereket versin" derken bu mucizeleri hatırlayıp "Allah işte bu mucizelerdeki gibi bereket versin" diyebiliyor muyuz?

"Allah bereket versin" derken bu mucizeleri hatırlamak ve bereketin çokluğunu bu misallerle hissetmek ne kadar güzel bir duygu.

Bereketin bu güzelliği burada kalmayarak, Allah'ın yeryüzündeki bir tohumdan; yüzlerce (mısır), bazen binlerce (haşhaş), bazen yüz binlerce (balık yumurtası) çoğaltıp cömertliğini göstermesine bedel bizim de onu anlamaya çalışmamız ne kadar güzel bir düşünce.

Bundan daha da bereketlisi ise elbette ki yağan yağmurdur. Yağmur tanelerinin haddi var, hesabı yoktur. Allah'ımızın her yağmur tanesi bir berekettir. Öyleyse Allah'ımız, ne kadar çok bereketler veriyor.

Aslında Rabbimiz sonsuz berekete sahiptir. Biz şimdi bir tane sesli "Allah" kelimesi söyleyip atmosfere yollarsak, bu kelime bütün atmosferdeki her bir hava atomu tarafından iletilir ve her atom sayısınca bir "Allah" kelimesi çoğalmış olur.

Demek ki Allah bir tek şeyi, bereketle çok şey yapıyor. Biri bin yapıyor. Biri hadsiz yapıyor.

Köylüler muziplik olsun diye bir gün Nasrettin Hoca'ya bir soru soruyorlar. "Hocam, madem sen her şeyi biliyor, her soruya cevap veriyorsun; o zaman şu koyunun yünleri kaç tanedir, bil bakalım?" Hoca bu, hemen cevabı yapıştırır: "Gökyüzündeki yıldızlar kadar. İnanmıyorsanız sayın da bakın." Aslında koyun yünlerinin ve kuş tüylerinin her biri de bir bereket değil mi?

 Ya yıldızlara, Ay ve Güneş'e ne demeli? Yüz yıllardır, bin yıllardır, onların bitmek tükenmek bilmeyen ışıkları hep bereket değil mi?

İşte Peygamber'imizin taam (yemek) mucizeleri de bu bereketin azdan çoğa doğru artarak oluşan canlı şahididir.

Bundan sonra ne zaman birisi "Allah bereket versin" derse veya bir yerde bir "bereket" kelimesi söylerse bütün bu manalar aklımıza gelecek.

Allah, ufkumuzu açan, tefekkür dünyamızı genişleten Peygamber'imizden ve Bediüzzaman Said Nursi'den razı olsun. Âmin.