Ders: Mesnevi-i Nuriye, Habbe, s: 118

İzah: Prof. Dr. Şener Dilek

* Mesnevi-i Nuriye, Risale-i Nur'un fidanlığı olduğu için, Üstad hazretleri yüksek, derin hakikatleri böyle sıkıştırılmış bir muhteva içinde takdim ediyor. Onun için İ'lemleri mütalaa ederken, "nokta" sını ve "nükte"sini iyi tefekkür, tezekkür etmek lazım.

Nokta, hükmiyet, kanun, esas..

Nükte de o işin esprisi..

* İnsanları gaflete atan, Allah'tan uzaklaştıran, batıl yollara saptıran şey ikidir;

1-Mahiyetten gaflet

2-Akıbetten gaflet.

Mahiyetten gaflete bir misal; Mesela dünyaca ünlü bir antika olsa, mesela kaşıkçı elması elimizde olsa..Mümeyyiz olmayan bir çocuk, bir çikolatayı ona tercih eder. Çünkü kaşıkçı elmasının mahiyetinden gafil..

Ehl-i dalalet ve ehl-i dünya, hayatın hakikatından, ahiret gerçeğinden gafil. Kendi hakikatinden habersiz.

2- Akıbetten gaflet: Eğitim sürecinde sık karşılaşırız. Tembel talebenin çalışmamasının sebebi işin akıbetinden gaflettir.

Akıbetten gaflet şu asırda birçok Müslümanın yaşadığı bir gaflettir. Namazı kılmayanların tehirleri, sonra yaparım, hele gençliğimi yaşayayım vs tarzında sözleri hep akıbetten gafletten kaynaklanıyor.

*Bir proje, levazımatıyla beraber düşünülür. Mesela bir yere yatılı okul yapılacak, 500 talebe alınacak. Doktorundan kantinine kadar her şey hesaba katılır.

İnsan da bu dünyaya gönderilirken, ona ne lazımsa her şey hazır edilmiş. İnsan için ne lazım? Güneş, hava, su, toprak, meyve, sebze, bitki hayvan…kısaca kainat..

*Demek insanın rızkı Allah tarafından garantiye bağlanmış, ama insanın akıbeti garantiye bağlanmamış, onun iradesine bırakılmış.

Not: Muhterem Şener Dilek hocamız, aynı meseleye "Niçin Yaratıldı Şu İnsan?" adlı eserinde şöyle değiniyor: "Mesela nasıl ki, devlet üniversite açar, bina ve tesisatını kurar, gerekli öğretim üyelerini atar, eğitim ve öğretim ile ilgili levazımatları hazırlar. Bundan sonraki merhaleler öğrencinin iştiyak, gayret ve çalışmasına bakar. Devlet, öğrencinin akıbetini garanti etmez. Öğrenci artık raşittir, ders ve talimi ile eğitim ve öğretimde kendisinden beklenen görevleri yerine getirir, okulu bitirirse; o zaman netice noktasında dünya cennetine kavuşur, dünyevi saadet ve sürura ulaşır.

Yok, eğer, tembellik döşeğinde, gaflet uykusunda görev ve sorumluluğunu yerine getiremezse, bir hayat boyu sürünür, dünyevi cehennem ateşine yuvarlanır, gider.

Aynen bu misal gibi, Cenab-ı Hak da dünyada bizim hayatımıza ve rızkımıza kefildir; ama akıbetimize kefil değildir. Akıbet, insanın tercih ve iradesine bırakılmış. (Niçin Yaratıldı Şu İnsan? s: 96)

*Paramızı, mücevharatımızı, maddi kıymetlerimizi, muhafaza ettiğimiz kadar insaniyetimizi muhafaza etmiyoruz.

*Bazı kimseler var, hani bir tabir var ya, yükünü salmış, bırakmış.. Hiç kendinden haberi yok. Gözü göz değil, sözü söz değil, hayatı hayat değil. Daha dünyadayken bitmiş, tükenmiş, tefessüh etmiş. Düşüncesi laçka, hayatı laçka, anlayışı laçka.. İnsaniyetin mahiyetinden habersiz bir hayat..

*En büyük ihtimam hayata gösterilmesi lazım. Allah'ın bir emaneti..Kazanırsan ebedi kazanıyorsun, kaybedersen ebedi kaybediyorsun.

*İnsanlar gençlik yıllarında tam itikat ve iman dersini alamayınca, gençlik sarhoşluklarıyla, hem insaniyetin mahiyetinden habersiz, hem de akıbetinden gafil yaşıyorlar.

*Hz. Ali(k.v)'nin güzel bir sözü var, "ecelim benim ne güzel muhafızımdır" Rahmetli peder anlatmıştı; Seksen doksan sene öncesine ait bir hadise..bir adama o zamanlar 18 tane kurşun isabet etmiş, o günün tıbbi şartlarında teker teker çıkarmışlar, adam yaşamış.. Ecelin gelmemişse tasa etme, kurşun seni öldürmez. Gelmişse, bütün tıp dünyası toplansa, onu engelleyemez.

*Yıllar önce, Allah selamet versin, Vahdet ağabey ile-biliyorsunuz nasıl araba kullandığını-iki tane tırın arasına girdik. Fakat açı dar, açı geniş olsa çıkacağız. Ben o anda dedim, "tamam herhalde gidiyoruz." Sünnetullah, fizik kanunlarına göre, geometrinin standartlarına göre kurtulmak mümkün değil. Böyle milimetrik kıl payı ile kurtulduk.

*Cennet âlem-i nurdur, cehennem âlem-i nardır.

* İlmin izzetini muhafaza eden aziz olur. İlmin izzetini muhafaza etmek takva ile, hususan göze hakimiyet iledir.

*Bir âlimin cemiyet içerisindeki tesir ve müessiriyetinin şifresi takvadadır.

*Kuvve-i kudsiyenin medarı, merkezi, esası; iffettir.

*Dinin izzeti ise istiğna iledir. Dine hizmet karşılığında insanlardan maddi manevi bir beklenti içinde olmamaktır.

*Karabatak kuşu vardır, suya bir dalıyor; 30-40 metre sonra ileriden çıkıyor. Şu zamanda da birçok insan karabatak gibi, gençlik sarhoşluğuyla sefahat denizine bir dalıyor, sonra bir çıkıyor ki, gençlik gitmiş, ihtiyarlık gelmiş, hayat boş yere harcanmış hafizanallah.

*Hayatın çeşitli safhalarında bu karabataklara rastlayabiliyoruz. Mesela bir ehl-i hizmet delikanlı var. Akademik kariyer denizine bir dalıyor. Bir zaman sonra kendisinden bir hizmet istendiğinde;

-Aman hocam hele bana bir ilişme şu doktora tezine hazırlanıyorum..

Bir zaman sonra;

-Hele bir yabancı dili bitireyim..

Bir müddet sonra;

-Hele bir doçentlik sınavına gireyim..

Derken;

-Hele hayırlısıyla şu Profesörlük de bir nasip olsa…hele şu an bana bir ilişme..

Sonunda profesörlük de oluyor, ama yaş gitti, enerji gitti, aşk gitti, hamiyet gitti..

*Bir şair ölürken bir şeyler mırıldanıyormuş, kulak verip dinlemişler.. Diyormuş ki,

Bitmeyen hülyaların saçlarını taradım,

Ne kendime yâr oldum, ne başkalarına yaradım.