Hava sıcaktı, yolculuk uzun sürmüştü. Arabayı anayolun sağına çekip su olduğunu umduğum yoldan yüz metre ötedeki büyük bir yeşilliğe varıp biraz dinlenmek, biraz serinlenmek istemiştim.

Fakat maalesef anayoldan o yeşilliğe giden bir yol yoktu. Daha doğrusu o yeşillikten çevre yoluna ulaşan bir çıkış yoktu. Bu duruma hayret ettim. Tekrar arabaya binip çekip gitmeden önce, tam yolun kenarından geçen bir ekinciye sordum. O da cevap verince aramızda şu konuşma geçti:

- Bu karşıda görünen yeşillik nedir çiftçi efendi?

- Bu yoldan geçen ama orasının ne olduğunu bilmeyen herkesin gitmek istediği bir yer.

-Peki, orasını bilenler için nasıl bir yerdir o yeşillik?

-Herkesin gitmek istemediği bir yer.

-Orasının neden bu ana yola çıkan bir yolu yoktur?

-Orasının sadece bir yolu vardır, o da köyden oraya gidiş yolu.

-Peki, niçin orasının çıkış yolu yoktur?

-Çünkü insanlar oradan başka bir yere gitmezler.

-Ne yaparlar orada?

-Vallahi orasını bilmem, ama işte orası bizler için çıkış yolu olmayan gidilen son yoldur.

-Peki dönüşü var mıdır o yolculuğun?

-Vardır vardır, çoğusu döner ama her defasında birisi dönmez. İnsanlar sıraya dizilmiştir, zamanı gelince hep birlikte oraya gidilir. Sırası gelen kişi çıkışı ve dönüşü olmayan o yola girer, diğerleri ise kendilerine sıra gelene kadar ayrılırlar o gördüğünüz yeşil alandan.

-Peki, siz ne yapacaktınız, ya da ne yapmayı düşünüyordunuz o yeşil alanda?

-Ben uzun bir yoldan geliyorum. Yoruldum, bunaldım, usandım. Biraz soluklanmak bir yudum su içmek ve belki de biraz uyumak istemiştim.

-Orasını şimdilik size tavsiye etmem. Gerçi bir yudum su içip biraz soluklanabilirsiniz fakat orada uyuma işi öyle birazcık olmaz.

-Ya nasıl olur?

-Bir ömür boyu olur, ta ki bir nida edicinin, borusunu üfleyinceye kadar..