Ders: 26. Söz, Zeyl, 1. Hatve

Ä°zah: Prof. Dr. Åžener Dilek

*Bu zeyl çok önemli..Risale-i Nur'un meslek ve meşrebine medar temel esasları ihtiva ettiği için çok kıymettar, fevkalade önemli bir ders.. Ve ölünceye kadar hassasiyetle takip etmemiz gereken bir ders..

*Nefis gübre gibidir..Bilvesile güzeldir.. Kâinatta her şey ya bizzat güzeldir ki, ona hüsn-ü bizzat denilir. Veya neticeleri itibarıyla güzeldir. Ona hüsn-ü bil gayr denilir. Gübre bizzat güzel değildir, ama toprağa atarsın, bağ ve bahçenin intişarına kuvvet verir.

*Üstad diyor ki; "Kusurunu bilmek, fakr u aczini anlamak, tezellül ile dergâh-ı İlahîye iltica etmek ki; o şahsiyetle kendimi herkesten ziyade bîçare, âciz, kusurlu görüyorum. O halde, bütün halk beni medh ü sena etse, beni inandıramazlar ki iyiyim, sahib-i kemalim. (Şualar s. 452 )

*Şah-ı Nakşibend hazretleri buyurmuş ki; "Bu dergâha gelen, nefsini firavundan yüz derece aşağı ve alçak bilmedikçe, bu dergâhtan feyz alamaz."

 *İmam Rabbani hazretleri diyor ki, "benim nefsim köpeklerden daha adi ve alçaktır. Cenab-ı Hakkın bana ettiği nimet-i azimesi ise, o başka.."

 *Müslüman fazileti, kemalatı, güzelliği nefsine nispet etmeyecek. "benim ilmim, benim velayetim, benim kemalatım, benim istidadım, benim kabiliyetim vs. demeyecek..

 *Bütün velayet yollarının, bütün hakikat çarşılarının, Allah'a giden bütün yolların alt yapısı tevazu ve mahviyettir.

 *İhlâslı kullar(muhlisler) kendilerini hatalı, kusurlu, nâkıs görür. Ya muhlâslar? Muhlâs bir kul kendini münafık gibi addeder.

 *Elazığ'da Osmanlının son devrinde yaşamış Beyzade Efendi diye bir Allah dostu var. Kabri Harput'ta, Hulusi ağabeyin kabrine yakın. Bir gün bir mecliste Beyzade Efendi'nin müritlerinden biri "Efendi hazretleri, ben nefsimi ıslah ettim. İşini bitirdim, nefesini kestim" demiş. Beyzade Efendi; "bekle gör evladım. Bir gün biri senin kuyruğuna basarsa, o zaman nefsini ıslah edip etmediğini anlarsın" demiş.

Not: Elazığ'ın Harput ilçesinde 1810-1904 seneleri arasında yaşamış, aslen Türkistanlı olan Nakşibendî şeyhi Ali Rıza Efendi civarda "Beyzade Efendi" diye bilinir. Merhum Hulusi Yahyagil ağabey kendisiyle alakalı şu hatırayı anlatır; "1313 (1896) yılında alay zabiti olarak babamın Bitlis'e tayini çıkıyor. Şeyhi olan Elazızli Beyzade Hazretleri'ne gidiyor. 'Efendim, benim Bitlis'e tayinim çıktı' diyor. Beyzade Hazretleri, 'Orada benim bir arkadaşım var, ona selam söyle!' diyor. Biraz murakabe ettikten sonra 'Fakat sen ona yetişemeyeceksin!' diyor. Babam bu sözden, kendisinin öleceğini zannediyor. Sonra tayini durduruluyor. 1318'de gittiğinde Muhammed Küfrevi Hazretlerinin vefat ettiğini öğreniyor."(Salih Okur)

*Nefsin gıdası medih ve senâdır.

*Emmare nefis avukat gibi kendisini savunur. Üzerine toz kondurmaz. Hep kendisini müdafaa eder, temize çıkarmaya çalışır.

*Din, kaynağında vicdani, hedefinde içtimaidir. Feth-i Mübin içerdedir. Önce içini tashih et, önce içini düzelt, sonra başkalarını.. Önce içini tekmil et, sonra dışarısını..önce içine nizam ver, sonra âleme..

*İçini tashih edemeyenler dış dünyaya reçete yazamazlar. Yazsa da, semeredar ve faydalı olamaz.

*Eskiden Anadolu'da lüks lambaları vardı. Ampulü yandıran tüpün içindeki gazdı. Bak, etrafı tenvir ediyor, aydınlatıyor. Tüpü tüp olarak kullanırsan, bir açık vermezsen, o gaz fayda verir, nura döner. Ama tüp bir yerden gaz kaçırırsa, etrafını zehirler, zakkuma döner. Nefis işte o tüpün içindeki gaz gibidir. Allah, o zakkumun şerrinden hepimizi muhafaza etsin.

* "Ben hizmet ettim" dedin mi, belayı buldun demektir. Kendini görürsen belayı buldun.. "Ben varsam burada hizmet var, yoksa yok" Ulan sen bulunmaz Bursa kumaşı mısın? Kimsin sen? Ne meziyetin var? Allah seni istihdam etti. Allah gururdan, kibirden, enaniyetten, kendini beğenmekten, alkış beklemekten, ferdi ferid manasına kendini görmekten bütün Müslümanları muhafaza etsin.

*Üstad diyor ki; "Hizmet, sa'y, tefekkür zamanlarında nefsin unutulması, yani nefse bir iş verilmemesi dalalettir. Hizmetler görüldükten sonra neticede, mükâfat zamanlarında nefsin unutulması kemaldir. (Mesnevi-i Nuriye s: 238) Hizmette koşturacaksın. "Ahmet bana böyle dedi, Mehmet de şöyle dedi, o da öyle dedi" de, geç kenara suizan sazını çal.. Ya, bırak kardeşim! Sen düdük çalan hakem değilsin. Sen sahada oyununu oyna. Senin hedefin gol atmak, yürü hedefe.."Ahmet şöyle, Mehmet böyle, Hasan öyle" Biz insanları tecessüsle mükellef değiliz. Eksiği olan eksiğinde kalsın, ama sen hedefe yürüyeceksin..

*Allah'ın isimlerinden birisi de El-Mâni'dir. Cenab-ı Hak senin hizmetinin önüne maniler çıkartır. Niye? Kul eski sadakatini taşıyor mu? Taşımıyor mu? Aynı sebatı var mı yok mu? Aynı ruh özelliğinde mi değil mi? Tembel mi, lakayt mı, laubali mi? Çözüldü ve dağıldı mı?

*İnsanın önüne Cenab-ı Hak maniler çıkartıyor ama bu, ona mani olmak için değil, onu düzeltmek, tasaffi etmek için. Demir eğrildi, büküldü ve kırıldı. Bir de rutubetten pay aldı, oksitlendi. Ne yapılır? Getirip ateşe sokulur. 2000 derece ateşte anası ağlar. Yetmez, bir de ateşten çıktıktan sonra kafasına vura vura düzeltilir. Kulun uğradığı musibetler de buna benzer. Sırat-ı müstakim'e onu doğrultmak için verilir.

Not: Şener ağabeyi te'yiden, Hz. Mevlana'nın bir beytini vermek istiyorum;

Behr-i anest imtihan-i nikü bed

Ta bicuÅŸed ber ser ayed zer zebed

"İyinin kötünün imtihan edilmesi, altının kaynatılıp köpüğünün atılması, halis ayar kalması içindir."

Mısır'ın ünlü edibi merhum Sadık er Rafii de şöyle der; "Musibet tıpkı yumurtaya benzer; içindekini hapsetmiş sanırsınız; fakat onu koruyor, büyütüyor ve tekâmül etmesi için ona yardım ediyor. İçindekinin, bir müddet sabretmesi ve bir noktaya kadar beklemesi gerekmektedir. Sonra kabuğu kırar, canlı olarak dışarı çıkar. Mü'min de dünyada yumurtanın içindeki civcive benzer: Yapacağı şey orada tekamül etmek; mükemmel bir şahsiyet olarak üstün aleme geçmektir."(Salih Okur)

*Musibetler, maniler, hizmetin önüne gerilen engeller seni engellemek için değil, liyakat tescili içindir.

*İmam-ı Rabbani diyor ki(bayılıyorum bu sözüne, işte yiğit oğlu yiğit budur. Şener Dilek); "Bir musibet bana vurduğu zaman göğsümü açar derim ki; "Ya Rab! Daha yok mu?"

*5000 derece harareti olan bir kılıç düşünelim. Bu sıcaklıktaki bir kılıç karşısında bütün buzlar erir. Dava ruhunu bu kılıç gibi kabul edersek, kişi 17 yaşında dava ruhu olarak 5000 dereceli bir kılıç gibi her tarafa koşuyor, hizmette koşturuyor. Eğer kendisini sürekli yenileyemezse, on sene sonra gelip görüyoruz ki, 27 yaşına gelmiş o zatta dava ruhu 2000 dereceye düşmüş. 37 yaşında 1000 derece..Verimlilik ve performans ölçülerine göre 20 senede hizmet enerjisinin % 80'inini kaybetti. 47 yaşında sıfırladı. 57 yaşında, demir pas bağladı.. sonra elinden düştü.. sonra kırıldı..Sonra… Allah akıbetimizi muhafaza eylesin..

*Bir insana en büyük ihaneti, bir insana en büyük hıyaneti, en büyük darbeyi nefsi vurur, başkası değil. Emin olun bu böyle, ister inanın, ister inanmayın..

Not: Şener ağabeyi te'yiden yine Hz. Mevlana'dan iki beyit yazacağım;

Mader-i bûthâ bût-i nefs-i şümast

 Zanki an bûtmar u in bût ejdehast

"Putların anası ve menşei sizin nefsinizdir. Çünkü hariçteki putlar yılan farz edilirse, nefis ejderhadır."

Bût şikesten sehl başed nik sehl

 Sehl didem nefs râ cehlest cehl

"Put kırmak iyiden iyiye kolaydır. Lakin nefsi kolay bir şey sanmak büyük cehalettir."