Güzel gören güzel insandır. Güzel insan şahsiyetli insandır. Şahsiyetli insan müspet hareket eder, menfi harekete etmez.

Asrımızın güzel insanı, büyük üstad Said Nursi müsbet hareket ederdi. Talebelerini de müspet hareket eden insanlar olarak yetiştirirdi. Said Nursi, yanında kalan talebelerinin yemek yapmak için kırdıkları yumurtaların kabuklarını ezerek çöpe atmalarına müsaade etmezdi. İkiye bölünüp içi boşaldıktan sonra kabukları iç içe koydurarak öyle çöpe attırırdı. "Benim talebelerim yumurta kabuğu kırmak dahi olsa tahripçi olmamalıdır" derdi.

Yıllarca Almanya'da kalan komşum Hasan Amca anlatmıştı. Almanya'da bulunan bir Türk genci, nişanlı olduğu bir Alman kızıyla parkta dolaşıyorlarmış. Türk genci nişanlısının yanında kendinden geçmiş olacak ki, bir ara elini uzatıp ağaçtan bir dal koparmış. Bir anda yeşil yapraklarıyla gencin elinde ölmeye başlayan dalın durumu kızı çok üzmüş. Alman kızı Türk gencin bu dalı kırmasına bir mana veremez. Fakat yine de nedenini sorar. Türk genci: "Hiç, öylesine kırdım."demiş. Bunun üzerine Alman kızı: "Sen yaşayan bir canlıya acımayan bir ruha sahipsin, bir gün olur beni de kırarsın, sen tahribatçısın, ben seninle evlenemem."diyerek nişanı bozmuş. Bu Alman kızını ve böyle düşünen bütün insanları takdir etmemek elde değil. İnsanlar yapıcı olanları sever, yıkıcı olanları sevmez.

Medar-ı iftiharımız, iki cihan serverimiz, Ulu Peygamberimiz Hz. Muhammed Mustafa (S.A.V) bir gün sahabeleriyle yolda giderken ölmüş bir köpeğin cesediyle karşılaşır. Herkes başını çevirip burnunu tutarken, o zat köpeğin çenesinde sıra sıra dizilmiş beyaz dişlerine bakar. Köpeğin kokan leşi ve kara tüyleri arasındaki bu beyaz dişleri, Allah'ın mucizesinden başka nedir? Bu tefekkürünü sahabeleriyle paylaşan Peygamberimize, onlar da hak verir.

"Güzel gören güzel düşünür."güzel düşünen müspet hareket eder; yapıcı olur, yıkıcı olmaz. Yıkıcı olanlar, her şeyde güzeli değil, çirkini gören menfi yapılı insanlardır.