Ey yüce Rabbim, bilirsin ki çocuk oyuncağını çok sever. Onu kaybedince ağlar. O kırılınca üzülür. Onu gözü gibi korur. Ey yüce Allah'ım farz et ki ben de senin bir oyuncağınım. Ne olursun kaybolunca beni gözden çıkarma. Kırılınca beni atma.

Ey iki cihanın yaratıcısı Allah'ım, sürünün çobanı bir koyunundan bile vazgeçmez. Onu kurttan kuştan, onu dereden tepeden yardan, uçurumdan korur. Kabul et ki ben de senin öyle bir koyununum, kuzunum. Sen de beni kurttan kuştan koru, dereden tepeden, yardan uçurumdan atma.

Ya ilahi bir anne bir çocuğunu yabana atar mı? Onu hiç aç susuz bırakır mı? Onu kışın kar içinde, yazın güneş altında bırakır mı? Ya Rabbi, ben de senin (haşa bu bir teşbih) çocuğun gibi olayım. Beni aç susuz bırakma. Beni cehennemin hararetinden ve bürudetinden koru Allah'ım.

Ya Rabbi bir aşçı, günler öncesinden emek vererek pişirdiği bir yemeği, sofraya koymadan götürüp onu çöpe döker mi? Ya Rabbi ben de senin yeryüzünde pişirdiğin bir kap yemeğim sanki. Ne olur beni çöpe atma Allah'ım.

Ey Rabb-i rahimim, bir şair bir şiirini büyük emeklerle yazıp bir panoya asarak bir yarışmada birincilik kazanırsa o şair o şiirini hiç yırtıp atar mı? Ya Rabbim ben de senin yazıp dünya panosuna asıp eşref-i mahlûkat yaptığın bir şiir gibiyim. Ne olur beni yırtıp çöpe atma.

Ya Rabbi günümüzde belediyeler bile şehir çöplerini heder etmeyip onları çeşitli dönüşüm kutularında toplayarak değerlendiriyorlar. Ya Rabbi ne olur ben de senin çöpe atılmış bir atığın dahi olsam beni yok etme. Beni yine de faydalı kalıcı sonsuz bir hayatta değerlendir. Ama ey yüce Allah'ım, beni böyle sonsuz bir hayatta değerlendirmeyi isterken, cehennemde yakıcı odun olmayı değil, cennette bir tuba dalı olmayı tercih ederim. Bunu benden esirgeme Allah'ım. Âmin.