Rivayete göre Haccac-ı Zalim bir gün suya düşmüştü ve yüzme bilmediği için boğulmak üzereydi. Birisi suya atladı ve onu kurtardı. Aslında normal olan, böyle bir zalim için kimsenin kılının kıpırdamaması idi. Bunu kendisi de iyi bilen Haccac hayretle sordu;

-Sen benim kim olduÄŸumu biliyor musun?

-Evet biliyorum, Haccac'sın.

-Demek beni bile bile kurtardın.

-Evet öyle..

-O halde beni seviyorsun.

-Tam aksine..

-Anlamadım..Peki beni sevmiyorsun da neden hayatını tehlikeye atarak beni kurtardın?

-Bir vaiz yüzünden..

-Nasıl yani?

-Bir Cuma günü vaiz, suda boğulanların bütün günahlarından arınmış olarak ahirete gideceklerini ve hesap vermeden Cennete gideceklerini anlattı. Sen ki bu kadar zulmettin, can yaktın. Şimdi böyle boğularak, günahlarından arınmış bir vaziyette ahirete gitmene gönlüm razı olmadı. Onun için seni kurtardım ki, Cehennem'de yanasın.

Kaynak

Ergün Göze, Gözümle Ve Gönlümle Tanıdıklarım, Boğaziçi Yayınları, İst. 1989