İsmi gibi cismi de kâmildi, güzel ahlakın kemalinde bulunuyordu. Mütebessim bir çehreye sahipti. Vakurdu, ulemaya saygısı had safhadaydı. Hacı Kemal abiyi hep Kümbette, Kırkıncı hocamın yanında bulurduk. Bediüzzaman'ın ve telifatının aşk derecesinde hayranı ve hizmetkârıydı.

Kırkıncı hocam hemen hemen her İstanbul'a geldiğinde fakirhanemizi şereflendirirlerdi. Bir gelişinde Hacı Kemal ağabey de vardı. Bir ara, birlikte, Darıca Bayramoğlu'nda inşasına vesile olduğumuz Kur'an kursuna geçtik. Erzurum'da talebelik yıllarımızda himmet ve gayretlerine şahit olduğum gibi o gün de yine Kur'an kursumuza himmetine şahit olduk.

Bakmayın siz onun Boynukalın soyadlı olmasına. Boynu narindi, zarifti. Cömertliği açısından ele-avuca sığmaz bir çömertlikte, haksızlığa eğilmez bir kalınlıkta idi. Hayır-hasenat kahramanıydı. Ona Rabbimden Firdevs cennetlerini niyaz ediyorum.

Çünkü o, bu dünyada, çok güzel işler yaptı. Ahirette kendisini kurtaracak eserlere imza attı. Yaptıklarını başa kakmadı. Gösterişe tenezzül etmedi. Zengin oldum havalarına kapılmadı, dostlarını unutmadı. Zenginleştikçe mütevazı çizgisini muhafaza ederek yaşadı.

Ne mutlu böyle ad ve tad bırakarak ölenlere, Ne mutlu Kemal Boynukalınlara. Allah rahmet eylesin, kabri cennet bahçelerinden bir bahçe olsun, ebedî yurdu cennet olsun. Ahmet Kenan Boynukalın kardeşimin şahsında Allah ailesine sabr-ı cemil ihsan eylesin. Oğulları onun hayır-hasenatını devam ettirsin, yakınlarına sabr-ı cemil ihsan eylesin.

Ne güzel söylemiş Muhammed İkbal:

"Dünyaya geldiğin zaman ağlıyordun, herkes gülüyordu. Öyle bir hayat sür ki; öldüğün zaman ardından herkes ağlasın. Sen de güle güle ahirete gidesin."

Cenab-ı Hak hepimize hayır kahramanı olarak yaşamayı, Allah ve Rasul aşkıyla tütmeyi, kimseyi incitmeden gitmeyi nasip eylesin. Bizi Kur'an'a ve imana hizmetkârlıktan ayırmasın, kendisinden ve dininden uzaklaştırmakla cezalandırmasın.