Hayvanların sahipleriyle kurdukları derin sevgi ve bağlılıklarla alakalı ne kadar çok yazı okumuş ve hatıralar dinlemişizdir kim bilir. Bunlardan, beni çok etkileyen bir tanesini sizlerle paylaşmak istedim.

Son Osmanlı padişahlarından Sultan Mehmed Reşad merhum, bir güvercin tutkunudur ve özellikle iki tane beyaz güvercinini çok sevmektedir.

Gün gelir, yaşlı padişah hastalığı dolayısıyla ameliyat masasına yatacak olur. Bir Osmanlı sultanının ameliyat olması da ilk defa olacak bir hadisedir. Ameliyat öncesi bu iki kuşunu seven padişah, kuşçubaşını çağırır ve der ki;

"Bu iki beyaza dikkat et, onlara iyi bak. Onlar benim sevgililerim."

Padişah, ameliyattan bir gün önce bir rüya görür. Rüyasında yanına bir zat gelmiş ve "ruhunuzu almaya geldim" demiştir. Tam o anda iki beyaz güvercin gelip; "onu almayın. Bizi alın" diye feryat etmişlerdir.

Ameliyat başarılı geçer. Sultan Reşad kendine gelir gelmez yaverini çağırır ve kuşçubaşının derhal iki güvercinle birlikte yanına getirilmesini emreder. Kuşcubaşı derhal getirilir ama güvercinler yanında yoktur. Adamcağız üzüntü içerisinde ve konuşamamaktadır.

Sultan Reşad, kuşçubaşının gözlerinin içine bakar ve ;

"Ölmüşler değil mi" diye sorar. Böyle der demez de, gözlerinden iki damla gözyaşı dökülür ve görmüş olduğu rüyayı anlatır.

Sultan hastalığından kurtulur ama o derin üzüntü ve kederi ölene kadar peşini bırakmaz.

Kaynak

Murat Başaran, Doğudan Geldiler, Benim Tarihim Yayınları, İst. 2011