*Saad Bin Ebu Vakkas(r.a)'dan rivayete göre o, Rasulullah'a dedi; "Ya Rasulullah! Allah'ın benim dualarımı kabul buyurması için dua et!" Nebi(aleyhissalatu vesselam) dedi ki; "Yediğin şey helal olsun, duan müstecab olur. Muhammed'in nefsi kudret elinde olan Allah'a yemin ederim ki, muhakkak kul bir tane haram lokmayı karnına atar da, onun kırk gün duaları kabul edilmez. Hangi bir kul ki, onun eti haramdan gelişirse, ona ateş daha layıktır."(Taberani, Mu'cem-ül Evsat, hn. 2395)

*Selef ulemasından bazıları dediler ki; Günahlarla sed etmekle dualarına cevap verilmesini geciktirme."

Bazı şairler de bu manada şöyle demişlerdir;

Her türlü sıkıntıda Allah'a dua ederiz de,

Sonra sıkıntı kalktığında Onu unuturuz.

Dualarımıza cevap verilmesini nasıl umabiliriz ki,

Onun yollarını günahlarla tıkamışız."

*Denildi ki; "Musa Aleyhisselam Cenab-ı Hakka sordu; "Ya Rab! Orucunda, namazında, mücahid bir kul sana dua ettiğinde ona ne dersin?" Cenab-ı Hak "buyur" derim cevabını verdi. Musa(a.s); "Peki ey Rabbim, asi bir kulun dua ettiğinde ona nasıl cevap verirsin?" Cenab-ı Hak buyurdu ki; "Ona 'buyur, buyur, buyur' derim. Musa(a.s) yine sordu; "Ya Rab, niye ona üç defa lebbeyk dersin" Cenab-ı Hak buyurdu ki; "Çünkü o benim keremime itimad eder, diğeri ise kendi ameline.."

*Seleften bazıları dediler ki; "Kim sözünü amelinden bilirse, onun sözü ancak kendisine lüzumlu olduğu derecede az olur. Her kim de kendisi için lüzumsuz şeylerden sorarsa, razı olmayacak cevapları işitir."

*İmam-ı Gazali(rahimehullahi teala) diyor ki; "Malayani'yi(Lüzumsuz sözleri) terkin ilacı şöyledir; Kişi ölümü hemen önünde bilmelidir. Ve o her konuştuğu kelimeden mesul tutulacaktır. Ve onun nefesleri onun ana sermayesidir. Ve lisanı da Huril iynleri avlayabileceği bir ağdır. Kişi eğer ihmal eder ve bu dakikalarını zâyi ederse, o apaçık bir hüsranda olacaktır."

*Denildi ki; Muhakkak kul lüzumsuz sözleri yüzünden ahiret günü beş durakta durdurulur, onun hesabı ve korkusu uzar. Onun eti ve kalbi bundan dolayı erir ve üzüntüden paramparça olur.

Evvela; Ona denir; Şu şu kelimeleri neden konuştun? Sana lüzumlu muydu?

İkincisinde; Konuştuğun şeylerin sana bir faydası var mıydı?

Üçüncüsünde; Konuşmasan sana bir zarar gelecek miydi?

Dördüncüsünde; Sen sussan ve onun akıbetinden emin olsan daha iyi değil miydi?

Beşincisinde; Sen onun yerinde; "Subhanallahi velhamdü lillahi vela ilahe illallahu vallahu ekber" olmaz mıydı?" denilir.

*Maruf-u Kerhi(k.s) demiştir ki; "Kulun sürekli malayaniyle uğraşması, Allah'ın hizlanındandır"

Not: Hizlan; Allah'ın kulundan yardım ve desteğini çekmesi demektir.

 Kaynak

Şeyh Muhammed bin Abdullah el Cerdani

El- Cevâhirü'l Lülüiyye fi Şerh-i Erbâin-i Neveviye

Salih Kitaplar,

Fatih, İst. 2017

Terc. Salih Okur