Allah kelimesi, eşi benzeri olmayan yüce yaratıcının özel adıdır. Allah isminin tesniyesi ve çoğulu yoktur, cinsiyet ifade etmez.

Allah ismi; varlığı vacip, yokluğu muhal olan, varlığında ortak kabul etmeyen ve her türlü övgüye layık olan mabudun özel adıdır. 

Allah'ın varlığı zorunludur, yani yokluğu düşünülemez.

Allah, bütün tam sıfatlarla muttasıf ve bütün noksan sıfatlardan münezzehtir.

Allah'ın, kendinden başka varlıklarda bulunmayan zati sıfatları vardır.

Allah'ın, kendinden başka bazı varlıklarda cüzi olarak bulunan, kendisinde ise tam ve sınırsız olarak mevcut olan Sübuti sıfatları vardır.

Allah ismi, Allah'ın ulûhiyetini ifade eder.

Allah ismi, Allah'ın diğer bütün isimlerinin anlamını taşır.

Allah ismi, Kur'an'da 2697 kere geçer.

Allah ismi, Kur'an gelmeden önce de kullanılıyordu.

Allah ismi, kendinden başka hiçbir varlık için isim olarak kullanılamaz. Bu hususu beyan eden bir ayet şöyledir:

"(Allah) göklerin, yerin ve bu ikisi arasındakilerin Rabbidir. Şu hâlde, O'na ibadet et ve O'na ibadet etmede sabırlı ol. Hiç, O'nun adını taşıyan bir başkasını biliyor musun?"(1)

Bu ayet, bize şu üç hususu haber vermektedir:

*Allah, bütün âlemlerin Rabbi ve yaratıcısıdır.

*Allah, bütün âlemlerin Rabbi ve yaratıcısı olduğu için sadece ona ibadet etmek ve yapılan ibadetlerde de sabırlı olmak gerekir.

*Allah'ın herhangi bir eşi benzeri olmadığı gibi, onun ismini taşıyan bir başka varlık da yoktur.

Allah kelimesinin etimolojisi hakkında şu görüşler serdedilmektedir:

1-Allah kelimesi, herhangi bir kökten türemediği gibi sözlük anlamı da yoktur; yüce yaratıcının özel adıdır. Ağırlıklı görüş budur.

2- Allah kelimesi, bir kökten türememiştir; sözlük anlamı varsa da yüce yaratıcıya isim olunca o anlamı kaybetmiştir.

3-Önce İlah kelimesinin başına el takısı getirilmiş, daha sonra ilah kelimesinin başındaki hemze kaldırılarak el takısındaki lam ile ilah kelimesindeki lam birleştirilip idğam yapılmak suretiyle kelime kalın bir şekilde okunmuş, böylece Allah kelimesi meydana gelmiştir. Bu görüş, zayıftır.

4-Allah kelimesi, gizlenmek ve duyuların fevkinde bulunmak anlamındaki lâh kelimesinin başına elif lam takısı getirilerek türetilmiştir.(2) Bu görüş de zayıftır.

Allah kelimesinin diğer kelimelerde bulunmayan bazı özellikleri verdir; bunu dört kategoride anlatmaya çalışalım:

1-Allah: Yüce yaratıcının özel adıdır. Tesniyesi ve çoğulu yoktur. Cinsiyet ifade etmez.

2-Lillah: Allah'a mahsustur, anlamına gelir. Bu kelime bir ayette şöyle geçer: "Onlar; başlarına bir musibet gelince, "Biz şüphesiz (her şeyimizle) Allah'a aidiz ve şüphesiz O'na döneceğiz" derler."(3)

3-Lehu: (Ona (Allah'a) aittir. Bu kelimenin geçtiği bir ayet şöyledir: "... Mülk yalnızca O'nundur, hamd de O'na mahsustur. ..."(4)

4-Hu: O (Allah). Bu kelimenin geçtiği bir ayet şöyledir: "O, Allah'tır. O'ndan başka hiçbir ilâh yoktur. Dünyada da ahirette de hamd O'na mahsustur. Hüküm yalnızca O'nundur. Kesinlikle O'na döndürüleceksiniz."(5)

La ilahe illallah der, iman ederiz.

Subhanallah der, tesbih ederiz.

Elhamdülillah der, hamd ederiz.

Allahuekber der, namaza başlar ve bir rükünden ötekine geçeriz.

Bismillah der, yapacağımız işe başlarız.

İlah kelimesi, hem Allah için hem de batıl mabutlar için isim olarak kullanılır; ancak Allah kelimesi, Allah'tan başkası için isim olarak kullanılamaz.

Allah'a, Allah ismi ile veya ayetlerde ve hadislerde bildirilen güzel isimleri ile dua edilir.

Dipnotlar

1-Meryem-65

2-TDV İslam Ansiklopedisi, C: 2, S: 471

3-Bakara-156

4-Teğabun-1

5-Kasas-7