Hadis inkârcılarının dinen haddini aştığının, aklen ve mantıken tutarsızlığının ve edeben de terbiye sınırlarını aştığının bir delili şudur: Onlar, Hz. Peygamber'in aile hayatı konusuna müdahale edip, adeta izin vermedikleri davranışları O'na yasaklama yetkisini elinde bulunduracak bir yetkiyi kullanıyormuş gibi hareket etmektedirler. Onlar, kendi şahsî ve ailevî hayatlarına kimseyi karıştırmazlar, bunu özel hayata yönelik bir müdahale ve saygısızlık olarak nitelerler. Ama bahis konusu Hz. Muhammed'in (s.a.s) aile hayatına gelince, dillerini uzatmadıkları bir alan bırakmazlar. Bu bağlamda hadis kitaplarında rivâyet edilen ve Hz. Muhammed'in (s.a.s) gece hayatına delalet eden hadisleri inkâr ederler. Adeta Hz. Peygamber'e helal ve haramı belirlemeye, yasak ve sınır koymaya çalışırlar.

 Öncelikle hadisçilerin neden Hz. Peygamber'in aile hayatını ve gece hayatının bazen ana hatları, bazen de detayları ile ilgili rivâyette bulunduklarını ifade etmek gerekmektedir: Hz. Peygamber (s.a.s.) geldiğinde aile ve gece hayatı ile ilgili birçok haram münasebet ve yanlış uygulamalar vardı. Örneğin Yahudiler hayızlı kadınla aynı yatakta bulunmazlar, aralarına aşırı derecede mesafe koyarlardı. Müşrikler cinsel ilişki ile ilgili birçok helal-haram sınırlarını bilmiyorlardı. Bu konuda birçok hadis nakledilmektedir ki biz sadece üç tanesini nakledelim: 

وَحَدَّثَنِى زُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ مَهْدِىٍّ حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ سَلَمَةَ حَدَّثَنَا ثَابِتٌ عَنْ أَنَسٍ أَنَّ الْيَهُودَ كَانُوا إِذَا حَاضَتِ الْمَرْأَةُ فِيهِمْ لَمْ يُؤَاكِلُوهَا وَلَمْ يُجَامِعُوهُنَّ فِى الْبُيُوتِ فَسَأَلَ أَصْحَابُ النَّبِىِّ -صلى الله عليه وسلم- النَّبِىَّ -صلى الله عليه وسلم- فَأَنْزَلَ اللَّهُ تَعَالَى (وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْمَحِيضِ قُلْ هُوَ أَذًى فَاعْتَزِلُوا النِّسَاءَ فِى الْمَحِيضِ) إِلَى آخِرِ الآيَةِ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- « اصْنَعُوا كُلَّ شَىْءٍ إِلاَّ النِّكَاحَ ». فَبَلَغَ ذَلِكَ الْيَهُودَ فَقَالُوا مَا يُرِيدُ هَذَا الرَّجُلُ أَنْ يَدَعَ مِنْ أَمْرِنَا شَيْئًا إِلاَّ خَالَفَنَا فِيهِ فَجَاءَ أُسَيْدُ بْنُ حُضَيْرٍ وَعَبَّادُ بْنُ بِشْرٍ فَقَالاَ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ الْيَهُودَ تَقُولُ كَذَا وَكَذَا. فَلاَ نُجَامِعُهُنَّ فَتَغَيَّرَ وَجْهُ رَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- حَتَّى ظَنَنَّا أَنْ قَدْ وَجَدَ عَلَيْهِمَا فَخَرَجَا فَاسْتَقْبَلَهُمَا هَدِيَّةٌ مِنْ لَبَنٍ إِلَى النَّبِىِّ -صلى الله عليه وسلم- فَأَرْسَلَ فِى آثَارِهِمَا فَسَقَاهُمَا فَعَرَفَا أَنْ لَمْ يَجِدْ عَلَيْهِمَا. 

حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ يَحْيَى التَّمِيمِىُّ وَمُحَمَّدُ بْنُ رُمْحٍ قَالاَ أَخْبَرَنَا اللَّيْثُ ح وَحَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ بْنُ سَعِيدٍ حَدَّثَنَا لَيْثٌ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ عَنْ أَبِى سَلَمَةَ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ عَنْ عَائِشَةَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- كَانَ إِذَا أَرَادَ أَنْ يَنَامَ وَهُوَ جُنُبٌ تَوَضَّأَ وُضُوءَهُ لِلصَّلاَةِ قَبْلَ أَنْ يَنَامَ. 

حَدَّثَنِي إِبْرَاهِيمُ بْنُ مُوسَى ، أَخْبَرَنَا هِشَامٌ ، عَنِ ابْنِ جُرَيْجٍ وَأَخْبَرَنِي مُحَمَّدُ بْنُ عَبَّادِ بْنِ جَعْفَرٍ أَنَّ ابْنَ عَبَّاسٍ قَرَأَ {أَلاَ إِنَّهُمْ تَثْنَوْنِي صُدُورُهُمْ} قُلْتُ يَا أَبَا الْعَبَّاسِ مَا تَثْنَوْنِي صُدُورُهُمْ قَالَ كَانَ الرَّجُلُ يُجَامِعُ امْرَأَتَهُ فَيَسْتَحِي ، أَوْ يَتَخَلَّى فَيَسْتَحِي فَنَزَلَتْ :أَلاَ إِنَّهُمْ يَثْنُونَ صُدُورَهُمْ.

Birinci hadiste Yahudilerin hayızlı kadından uzaklaştıkları, ikincisinde cimadan (cinsel ilişkiden) sonra ve gusül almadan evvel uyumak istendiğinde abdest alınıp uyulabileceğinden, üçüncü hadiste de cahiliye döneminde bazı insanların eşleriyle cima yaparken utanıp yatak örtüsü ile saklandığından bahsedilmektedir. İşte Hz. Peygamber (s.a.s.) bu tür konularla ilgili olarak da soruların muhatabı ve sorunların çözümleyicisi olarak topluma büyük hizmet vermiştir. Ayrıca Kur'ân'ın kendisi Hz. Peygambere itaati emretmiş, bir sıkıntı çıktığında ona müracaatı farz kılmış ve onu ümmete "üsve-i hasene: en güzel örnek" olarak ilan etmiştir. Elbette ki sahabeler her konuda olduğu gibi ailevî konularda da ona soru sorup verdiği cevaplara göre hareket edeceklerdir. Bunu garipsemenin hiçbir mantıki yolu yoktur. Tam tersine bunu garip görmek garipsenmelidir.

 Burada reddettikleri hadislerden birisini birkaç muhtelif rivâyetiyle birlikte ele alacağız:

a) Buhârî bu konuda şu hadisleri nakletmektedir:

باب إِذَا جَامَعَ ثُمَّ عَادَ ، وَمَنْ دَارَ عَلَى نِسَائِهِ فِي غُسْلٍ وَاحِدٍ. حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ قَالَ : حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِي عَدِيٍّ وَيَحْيَى بْنُ سَعِيدٍ ، عَنْ شُعْبَةَ ، عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ الْمُنْتَشِرِ ، عَنْ أَبِيهِ ، قَالَ ذَكَرْتُهُ لِعَائِشَةَ فَقَالَتْ يَرْحَمُ اللَّهُ أَبَا عَبْدِ الرَّحْمَنِ كُنْتُ أُطَيِّبُ رَسُولَ اللهِ صلى الله عليه وسلم فَيَطُوفُ عَلَى نِسَائِهِ ثُمَّ يُصْبِحُ مُحْرِمًا يَنْضَخُ طِيبًا. حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ قَالَ : حَدَّثَنَا مُعَاذُ بْنُ هِشَامٍ ، قَالَ : حَدَّثَنِي أَبِي ، عَنْ قَتَادَةَ قَالَ ، حَدَّثَنَا أَنَسُ بْنُ مَالِكٍ قَالَ كَانَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم يَدُورُ عَلَى نِسَائِهِ فِي السَّاعَةِ الْوَاحِدَةِ مِنَ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَهُنَّ إِحْدَى عَشْرَةَ ، قَالَ : قُلْتُ لأَنَسٍ أَوَكَانَ يُطِيقُهُ قَالَ : كُنَّا نَتَحَدَّثُ أَنَّهُ أُعْطِيَ قُوَّةَ ثَلاَثِينَ. وَقَالَ سَعِيدٌ ، عَنْ قَتَادَةَ إِنَّ أَنَسًا حَدَّثَهُمْ تِسْعُ نِسْوَةٍ.(1)

حَدَّثَنِي عُبَيْدُ بْنُ إِسْمَاعِيلَ ، حَدَّثَنَا أَبُو أُسَامَةَ عَنْ هِشَامٍ ، عَنْ أَبِيهِ ، أَنَّ رَسُولَ اللهِ صلى الله عليه وسلم لَمَّا كَانَ فِي مَرَضِهِ جَعَلَ يَدُورُ فِي نِسَائِهِ وَيَقُولُ أَيْنَ أَنَا غَدًا أَيْنَ أَنَا غَدًا حِرْصًا عَلَى بَيْتِ عَائِشَةَ قَالَتْ عَائِشَةُ فَلَمَّا كَانَ يَوْمِي سَكَن. 

باب دخول الرجل على نسائه في اليوم. حَدَّثَنَا فَرْوَةُ ، حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ مُسْهِرٍ عَنْ هِشَامٍ ، عَنْ أَبِيهِ ، عَنْ عَائِشَةَ ، رَضِيَ اللَّهُ عَنْهَا ، كَانَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم إِذَا انْصَرَفَ مِنَ الْعَصْرِ دَخَلَ عَلَى نِسَائِهِ فَيَدْنُو مِنْ إِحْدَاهُنَّ فَدَخَلَ عَلَى حَفْصَةَ فَاحْتَبَسَ أَكْثَرَ مَا كَانَ يَحْتَبِسُ. 

باب إِذَا اسْتَأْذَنَ الرَّجُلُ نِسَاءَهُ فِي أَنْ يُمَرَّضَ فِي بَيْتِ بَعْضِهِنَّ فَأَذِنَّ لَهُ. حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ ، قَالَ : حَدَّثَنِي سُلَيْمَانُ بْنُ بِلاَلٍ قَالَ هِشَامُ بْنُ عُرْوَةَ ، أَخْبَرَنِي أَبِي ، عَنْ عَائِشَةَ ، رَضِيَ اللَّهُ عَنْهَا ، أَنَّ رَسُولَ اللهِ صلى الله عليه وسلم كَانَ يَسْأَلُ فِي مَرَضِهِ الَّذِي مَاتَ فِيهِ أَيْنَ أَنَا غَدًا أَيْنَ أَنَا غَدًا يُرِيدُ يَوْمَ عَائِشَةَ فَأَذِنَ لَهُ أَزْوَاجُهُ يَكُونُ حَيْثُ شَاءَ فَكَانَ فِي بَيْتِ عَائِشَةَ حَتَّى مَاتَ عِنْدَهَا قَالَتْ عَائِشَةُ فَمَاتَ فِي الْيَوْمِ الَّذِي كَانَ يَدُورُ عَلَيَّ فِيهِ فِي بَيْتِي فَقَبَضَهُ اللَّهُ وَإِنَّ رَأْسَهُ لَبَيْنَ نَحْرِي وَسَحْرِي وَخَالَطَ رِيقُهُ رِيقِي(2)

b) Sünen-i İbn Mâce'de şöyle rivâyet etmektedir:

بَابُ مَا جَاءَ فِي ذِكْرِ مَرَضِ رَسُولِ اللهِ صَلَّى الله عَليْهِ وسَلَّمَ. حَدَّثَنَا سَهْلُ بْنُ أَبِي سَهْلٍ ، حَدَّثَنَا سُفْيَانُ بْنُ عُيَيْنَةَ ، عَنِ الزُّهْرِيِّ ، عَنْ عُبَيْدِ اللهِ بْنِ عَبْدِ اللهِ ، قَالَ : سَأَلْتُ عَائِشَةَ , فَقُلْتُ : أَيْ أُمَّهْ ، أَخْبِرِينِي عَنْ مَرَضِ رَسُولِ اللهِ صَلَّى الله عَليْهِ وسَلَّمَ ، قَالَتْ : اشْتَكَى ، فَعَلِقَ يَنْفُثُ ، فَجَعَلْنَا نُشَبِّهُ نَفْثَهُ نَفْثَ آكِلِ الزَّبِيبِ ، وَكَانَ يَدُورُ عَلَى نِسَائِهِ ، فَلَمَّا ثَقُلَ , اسْتَأْذَنَهُنَّ أَنْ يَكُونَ فِي بَيْتِ عَائِشَةَ وَأَنْ يَدُرْنَ عَلَيْهِ. قَالَتْ : فَدَخَلَ عَلَيَّ رَسُولُ اللهِ صَلَّى الله عَليْهِ وسَلَّمَ وَهُوَ بَيْنَ رَجُلَيْنِ ، وَرِجْلاَهُ تَخُطَّانِ بِالأَرْضِ ، أَحَدُهُمَا الْعَبَّاسُ. فَحَدَّثْتُ بِهِ ابْنَ عَبَّاسٍ , فَقَالَ : أَتَدْرِي مَنِ الرَّجُلُ الَّذِي لَمْ تُسَمِّهِ عَائِشَةُ ؟ هُوَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ. 

c) Ahmed b. Hanbel şöyle rivâyet etmektedir: 

حدثنا عبد الله حدثني أبي ثنا علي بن عبد الله ثنا معاذ بن هشام قال حدثني أبي عن قتادة ثنا أنس بن مالك : أن النبي صلى الله عليه و سلم كان يدور على نسائه في الساعة الواحدة من الليل والنهار وهن إحدى عشرة قال قلت لأنس وهل كان يطيق ذلك قال كنا نتحدث أنه أعطى قوة ثلاثين. تعليق شعيب الأرنؤوط : إسناده صحيح على شرط البخاري(3)

حدثنا عبد الله حدثني أبي ثنا سفيان عن الزهري عن عبيد الله عن عائشة قال سفيان سمعت منه حديثا طويلا ليس احفظه من أوله الا قليلا دخلنا على عائشة فقلنا يا أم المؤمنين أخبرينا عن مرض رسول الله صلى الله عليه و سلم قالت : اشتكى فجعل ينفث فجعلنا نشبه نفثه نفث آكل الزبيب وكان يدور على نسائه فلما اشتكى شكواه استأذنهن ان يكون في بيت عائشة ويدرن عليه فأذن له فدخل رسول الله صلى الله عليه و سلم بين رجلين متكئ عليهما أحدهما عباس ورجلاه تخطان في الأرض قال بن عباس أفما أخبرتك من الآخر قال لا قال هو علي. تعليق شعيب الأرنؤوط : إسناده صحيح على شرط الشيخين. (4)

d) İbn Hibban Sahih'inde şöyle rivâyet etmektedir: 

ذكر عدد النساء اللاتي كان المصطفى صلى الله عليه وسلم يطوف عليهن بغسل واحد. أخبرنا بن خزيمة قال حدثنا محمد بن بشار قال حدثنا معاذ بن هشام قال حدثني أبي عن قتادة عن أنس بن مالك عن النبي صلى الله عليه وسلم أنه كان يدور على نسائه في ساعة من الليل أو النهار وهن إحدى عشرة فقلت لأنس بن مالك أكان يطيق ذلك قال كنا نتحدث أنه أعطي قوة ثلاثين(5)

e) Nesâî Sünen-i Kübra'da şöyle rivâyet etmektedir:

ذِكْرُ مَا كَانَ يَفْعَلُهُ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِي وَجَعِهِ. أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مَنْصُورٍ ، قَالَ : حَدَّثَنَا سُفْيَانُ ، عَنِ الزُّهْرِيِّ ، قَالَ : أَخْبَرَنِي عُبَيْدُ اللهِ ، قَالَ : سَأَلْتُ عَائِشَةَ عَنْ مَرَضِ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَتِ : اشْتَكَى فَعَلَقَ يَنْفِثُ فَكُنَّا نُشَبِّهُ نَفْثَهُ بِنَفْثِ أَكَلِ الزَّبِيبِ ، وَكَانَ يَدُورُ عَلَى نِسَائِهِ فَلَمَّا اشْتَدَّ الْمَرَضُ اسْتَأْذَنَهُنَّ أَنْ يُمَرَّضَ عِنْدِي وَيَدُرْنَ عَلَيْهِ فَأَذِنَّ لَهُ فَدَخَلَ عَلَيَّ ، وَهُوَ يَتَّكِئُ عَلَى رَجُلَيْنِ تَخُطُّ رِجْلاَهُ الأَرْضَ خَطًّا أَحَدُهُمَا الْعَبَّاسُ ، فَذَكَرْتُ ذَلِكَ لاِبْنِ عَبَّاسٍ ، فَقَالَ : أَلَمْ تُخْبِرْكَ مِنَ الآخَرُ ؟ قُلْتُ : لاَ ، قَالَ : هُوَ عَلِيٌّ. 
طَوَافُ الرَّجُلِ عَلَى نِسَائِهِ فِي اللَّيْلَةِ الْوَاحِدَةِ. أَخْبَرَنَا إِسْحَاقُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ ، قَالَ : أَخْبَرَنَا مُعَاذٌ قَالَ : حَدَّثَنِي أَبِي ، عَنْ قَتَادَةَ ، قَالَ : حَدَّثَنَا أَنَسُ بْنُ مَالِكٍ ، أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَانَ يَدُورُ عَلَى نِسَائِهِ فِي السَّاعَةِ مِنَ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ ، وَهُنَّ إِحْدَى عَشْرَةَ قُلْتُ لأَنَسٍ : هَلْ كَانَ يُطِيقُ ذَلِكَ ؟ قَالَ : كُنَّا نَتَحَدَّثُ أَنَّهُ أُعْطِيَ قُوَّةَ ثَلاَثِينَ. (6)

Yukarıda naklettiğimiz hadislerin hepsini bir bütün olarak değerlendirip sağlıklı sonuçlar çıkarmak istediğimizde şu maddeler çok net bir şekilde belirmektedir:

a) bu hadisleri nakleden kaynaklar, "bir kişinin birden fazla eşi ile cima ettikten sonra tek gusül abdesti almasının kâfi olup olmadığı" konusunda rivâyet ettikleri, yani Hz. Peygamber'in (s.a.s) uygulamasından hareketle tüm insanları ilgilendiren fıkhî bir hükme ulaşmak amacıyla rivâyet ve istidlal ettikleri anlaşılmaktadır. Nitekim konu başlıkları şöyledir: "باب إِذَا جَامَعَ ثُمَّ عَادَ ، وَمَنْ دَارَ عَلَى نِسَائِهِ فِي غُسْلٍ وَاحِدٍ. -طَوَافُ الرَّجُلِ عَلَى نِسَائِهِ فِي اللَّيْلَةِ الْوَاحِدَةِ" (Cima yaptıktan sonra tekrar dönmesi, bir kişinin bir gecede eşlerini gezmesi, bir kişinin bir güsul ile birden fazla eşini ziyaret etmesi).

b) Hadislerin tümü Enes b. Malik'den rivâyet edilmektedir. Enes'in verdiği bilgiler de diğer sahabilerin bu konudaki sorularına binaen Enes tarafından verilen cevaplardan ibarettir.

c) hadislerde Hz. Peygamber'in eşlerini sıraya koyup gece veya gündüz vakitlerinde onların hepsiyle ilgilendiği, onları ihmal etmediği beyan edilmektedir.

d) Hadislerde cinsel münasebet anlamı da bulunmakla birlikte daha genel bir ifade olan şu iki ibare "فَيَطُوفُ عَلَى نِسَائِهِ- كَانَ النَّبِيُّ صلى الله عليه وسلم يَدُورُ عَلَى نِسَائِهِ" kullanılmıştır. "tafe ve dare" kelimesi ziyaret etmek anlamına da gelmektedir. Dare kelimesi aynı şekilde dönem dönem (devir-devre) veya nöbetleşerek ziyaret etmek anlamlarına da gelmektedir. Bu iki ibarede Hz. Peygamber'in uğradığı her eşiyle ille cinsel münasebette bulunduğuna dair açık beyan bulunmamaktadır.

e) İşin cinsel boyutu ile ilgili kısım ise, "أَوَكَانَ يُطِيقُهُ" şeklinde soruyu soran kişilerin bu ifadesinin zımnından çıkarılmaktadır. Bu şahısların "cinsel münasebete gücü yetiyor muydu" anlamında mı yoksa "tüm eşlerini bir gecede ziyaret etmeye fırsatı var mıydı?" manasında mı sorduğu çok net değildir. Zira ifade mutlak olup her ikisine de muhtemeldir. Cevabını veren kişi de yine Enes b. Malik'tir. Enes b. Malik cevaben "Biz, Hz. Peygamber'in 30 kişinin gücünü taşıdığını konuşurduk. (قَالَ : قُلْتُ لأَنَسٍ أَوَكَانَ يُطِيقُهُ قَالَ : كُنَّا نَتَحَدَّثُ أَنَّهُ أُعْطِيَ قُوَّةَ ثَلاَثِينَ.)" şeklinde cevap verilmiştir ki burada da cinsel münasebetle ilgili açık bir ifade bulunmamaktadır. 

f) Rasûlullah'ın otuz erkek takatini taşıdığını söyleyen kişi Enes b. Malik'tir. Enes b. Malik'in bu ifadeyi ciddi olarak mı, latife yapmak için mi söylediği belli değildir. Muhtemel bir mana olarak Hz. Peygamber'in mahrem hayatı hakkında her detayı öğrenmek isteyen şahısları belli bir sınırda tutmak için böyle bir latifeyi söyleme yolunu da denemiş olabilir. Dolayısıyla şifahi bir sohbetin yazıya geçirilmiş halinde jest ve mimik kaybından dolayı anlam kaymalarının da meydana geldiği söylenebilir. Hadisler ve tarihi rivâyetlerin doğru anlaşılıp yorumlanması konusunda bu husûs da son derece önemlidir.

e) Tüm bu ihtimaller arasında hadisçiler ve fıkıhçılar hadisten sadece iki hüküm konusunda faydalanmışlardır: Birincisi birden fazla cinsel münasebetten sonra tek guslün kâfi olması, ikincisi de; birden fazla evli olan kişilerin eşlerini ihmal etmemeleri ve bir sıraya tabi tutmaları gerektiği konusu.

 f) Hadislerde Hz. Peygamber'in eşlerine uğradığından bahseden ibare dikkatli ve titiz bir şekilde tercüme edildiğinde aslında koparılmaya çalışılan yaygaranın ya cehaletten, ya da ihanetten kaynaklandığı görülecektir. Şöyle ki hadiste şu ibare geçmektedir: "كَانَ يَدُورُ عَلَى نِسَائِهِ فِي السَّاعَةِ مِنَ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ ،" Burada "cima etti" anlamını taşıyan "وطئ-جامع-لامس-باه-" gibi ifadeler yok, "uğradı/ziyaret etti" anlamındaki "-يطوف-يَدُورُ" ifadeleri geçmektedir. İkinci bir husûs: cümlede harf-i tarifle birlikte "الساعة" yani "belirli saat" veya "malum-belli saat" geçmektedir. Üçüncü olarak da "her gece ve her gün" değil "geceleri ve gündüzleri anlamında "مِنَ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ" ifadesi geçmektedir. Bu üç husûs aynı anda göz önünde bulundurularak bir tercüme yapıldığında şöyle bir ifade çıkmaktadır: "Hz. Peygamber (s.a.s.), geceleri ve gündüzleri belirli saatte eşlerine uğrardı." Bu ise birden fazla hanımla evli olan bir kişinin normal insanî durumundan başka bir şeyle izah edilecek tarzda değildir. Buna rağmen söz konusu ibareden sadece cima/cinsel münasebet yaptığı anlamını çıkarmak, "sofinin fikri neyse zikri de odur" atasözünü tasdik etmek demektir.
Hadisi yorumlayan hadis şarihlerinin kısaca üzerinde durdukları husûslar ise şöyle ifade edilmektedir: Bu hadis işaret eder ki Resûlullah (s.a.s) sağlıklı ve tam bir bedene sahiptir. Bu durumu Allah peygamberine özel kılmıştır. Bu hadis ibn Sad Safvan b. Selim'den mürsel olarak rivâyet edilmiştir. Hatip de Huzeyfe'den merfu olarak rivâyet edilen başka bir hadiste şöyle gelmektedir: "Cebrail (a.s.) cennetten bana bir yiyecek getirdi, onu yedim ve o yiyecek bana kırk adam kuvveti verdi." Bu hadis şunu gösteriyor ki Peygamberin az yemek yiyip cima'da kuvvetinin çok olması onun bir mucizesidir. Zira akıl ister ki çok kuvvet çok yemeği gerektirir. Ancak böyle bir durum söz konusu değildir. Sebebi ise peygamberin hanımları çok idi ve vefatından sonra başkalarıyla evlenmeleri haramdı. Bu kuvvetin verilmesi onların ihtiyaçlarını gidermek içindi. Şehvet için değildir. 

Yine Suyûti'nin Nesaî ve Buhârî'den şu hadisi nakletmiştir: "Resûlullah (s.a.s.) gece ve gündüz bir saatte hanımlarıyla cima ederdi." Yine Suyuti'nin Enes'ten naklettiği başka bir hadiste şöyle denmektedir: "Resûlullah (s.a.s) Bir gusül ile bütün hanımları ile cima ederdi." Bu hadis Buhârî, Müslim ve Ahmet b. Hanbelin Müsned'inde geçip ve sahihtir. Bu hadislerden anlaşılan şudur ki: Resûlullah (s.a.s.) şehvet ehli değildir. Hâşâ şâyet şehvet ehli olsaydı 25 yaşında iken iki evlilik geçirmiş ve 40 yaşına gelmiş olan Hz. Hatice validemizle evlenmezdi. Mekke'nin en güzel ve genç kızlarıyla evlenirdi. Hz. Hatice yaşadığı müddetçe ikinci bir eş de almamıştır.

Ey Oryantalistler! Sizin davanız Resûlullah'ı savunmak değildir. Siz peygamberi savunmak adına onu küçük düşürmeye çalışıyorsunuz. Zira sizin imanınız zayıftır. Hanımları arasında bir tek Hz. Aişe annemiz bakire bir kızdı. Resûlullah'a 30 erkek gücünün verilmesi, 11 hanımla evlenmesine müsaade eden Cenab-ı Hakk'ın ona verdiği bir lütuf ve ikram olarak da değerlendirilebilir. Böyle bir lütuf da hanımlarının haklarını muhafaza ve ihtiyaçlarının giderilmesi amacını da taşıyabilir Mekke müşriklerinden bu konuda bir itiraz vaki olduğuna dair bir rivâyet veya tarihi bilgiye rastlamadık. Şâyet bu güç verilmeseydi sizler onların da dile getirmediği itiraz konularını gündeme getirip "Resûlullah hanımlarının haklarına riâyet etmiyor" diyecektiniz.

Diğer bir Peygamber olan Hz. Süleyman'a (a.s) cinsel konuda güç verildiği konusuna değinmekte fayda mülahaza edilir. Kur'Ân'da Hz. Süleyman ile ilgili bir dava konusunda şöyle geçmektedir:

انَّ هَٰذَا أَخِي لَهُ تِسْعٌ وَتِسْعُونَ نَعْجَةً وَلِيَ نَعْجَةٌ وَاحِدَةٌ فَقَالَ أَكْفِلْنِيهَا وَعَزَّنِي فِي الْخِطَابِ

"Bu arkadaşımın 99 koyunu, benim ise 1 koyunum var."(7)

Tefsirciler şöyle der: "Bazen 'na'ce' kelimesi, kadından kinaye olarak kullanılabilir. 'Bu takdirde, maksat şu olur: Onun 99 karısı, benim ise bir karım var. Böyleyken 'Onu da benim mülküme ve kefaletim altına ver' dedi. Tartışmada bana baskın çıktı, sert ve katı söz söyledi.

قال محمد على الصابونى فى صفوة التفاسير النعجة انثى الضأن. قال المفسرون وقد يكنى بها عن المرأة فيكون الغرض أن عنده تسعا وتسعين امرأة. 

Muhammed Ali es Sabuni Saffetu't-Tefasir kitabında: "enne'ce" kelimesinin koyun manasında olduğunu belirtmiştir. Müfessirler "enne'ce" kelimesinden 'kadın' kinaye olduğunu dolayısıyla buradaki maksadın Süleyman (a.s)'in doksan dokuz hanımının bulunduğunu söylemişlerdir.

Buhârî'de geçen şu hadisi nakletmekte de fayda vardır:

وقال الليث: حدثني جعفر بن ربيعة، عن عبد الرحمن بن هرمز قال: سمعت أبا هريرة رضي الله عنه، 
عن رسول الله صلى الله عليه وسلم قال: (قال سليمان بن داود عليهما السلام: لأطوفن الليلة على مائة امرأة، أو تسع وتسعين، كلهن يأتي بفارس يجاهد في سبيل الله، فقال له صاحبه: قل إن شاء الله، فلم يقل: إن شاء الله، فلم يحمل منهن إلا امرأة واحدة، جاءت بشق رجل، والذي نفس محمد بيده، لو قال: إن شاء الله، لجاهدوا في سبيل الله فرسانا أجمعون)

Leys şöyle dedi: "Bana Ca'fer ibn Rabia, Abdurrahman ibn Hürmüz'den rivayet etti. O şöyle demiştir: Ben Ebû Hureyre (Radıyallahu anh)'den işittim; Rasûlullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurmuştur: "Süleyman ibn Davûd (Al­lah'ın selamı onlara olsun):

-Yeminle söylüyorum ki, ben bu gece yüz kadına, yahut dok­san dokuz kadına dolaşırım da, onların herbiri Allah yolunda cihad edecek bir süvari getirir, dedi. Arkadaşı kendisine:'İnşaallah de,' dedi. Fakat o; "inşaallah" demedi.(Bütün kadınları dolaştı), neticede bir tek kadın müstesna, kadınlardan hiçbiri hamile olmadı. Hamile olan o tek kadın da yarım bir erkek çocuğu (dünyaya) getirdi. Muhammed'in nefsi elinde olan (Allah)'a yemin ederim ki, eğer Süleyman inşaallah deseydi, o çocukların hepsi de Allah yolunda birer süvari ola­rak muhakkak cihad ederlerdi"(8)

Bu hadisden anlaşılıyor ki Allahu Teâlâ peygamberlerine böyle bir gücü vermesi şaşılacak bir durum değildir. Asıl şaşırılması gereken nokta şudur: Yahudiler kendi peygamberlerinin böyle bir güce sahip olmasından rahatsız olmuyorken kendilerini gerçek Müslüman diyen yerli oryantalistlerin peygamberimizde böyle bir gücün olmasına karşı çıkmalarıdır. Ya da neden sadece bu konuda Hz. Muhammed (s.a.s) ön planda tutulmaktadır? Hz. Davûd (a.s)'ın bahsi hiç geçmemektedir? Bu da gösteriyor ki Hz. Peygamberi savunma adı altında hâşâ şehvetine düşkün bir insan olarak tanıtmaya çalışıyorlar. Bu da onların imanının zayıf olduğunu gösterir.

Aslında bu şahıslara şunu da söylemek gerekir: İslamî kaynaklar hakkında kopardığınız fırtına ve yaygarayı; çocuk istismarı, beyaz kadın ticareti, yasal fuhuş mekânları, kumarhane ve meyhanelerde icra edilen rezaletler, insan değerini düşürüp hayvanların bile yapmaktan hayâ duydukları iğrenç faaliyetleri güya kanunî yollarla millete sergileyenler, medeni olduklarını söyleyenlerin resmi veya ticari mekânlarında yaptıkları taciz ve tecavüzler konusunda da dile getirmeniz gerekmez mi? Bu konularda sessiz ve suskun davranmanız samimi olmadığınızı gösterdiği gibi, İslam'ı ve Müslümanları rencide etmek maksadında olduğunuzu göstermektedir.

Netice olarak şunu net olarak ortaya koymak lazımdır: 1400 küsur senedir sahabe, tabiun, selef-i salihin ve diğer nesillerin tümü Hz. Peygamber'le ilgili bütün teferruat bilgilerini ele alırken veya rivâyet ederken kendi durumuna uygun düşen hallerde onun rehberliğinden ve örnekliğinden nasibini almak ve ona tabi olan ümmetinin bir bireyi olmak şuuruyla ilgilenmişlerdir.

Bunun dışında Hz. Peygamber'in cinsel gücü, hangi gece hangi eşiyle birlikte olduğu, şehvetinin ne derece olduğu konusunu tartışmaya açmamışlardır. Zira Ona özel durumları, peygamberlerinin mahremi olarak görüp saygı ve edep çerçevesinde değerlendirmişlerdir. Allah bizleri iman getirdiği peygamberi hakkında su-i zan değil, hüsn-ü niyetle düşünen kullarından eylesin.

Dipnotlar

1-Buhârî, Gusül, 24.

2-Buhârî, VI, 13.

3-İbn Hanbel, XXI, 472.

4-İbn Hanbel, XL, 23.

5-İbn Hibbân, IV, 8.

6-Nesâî, VIII, 175.

7-Sad, 38/23.

8-Buhârî, IV, 22.