"AYNI KOLA BAĞLIYIZ"

 Kastamonu'nun medar-ı fahri büyük alim merhum Mehmed Feyzi efendi'ye müminler arsındaki ihtilafı kastederek şöyle demişler: "Beş parmak gibi olduk" cevaben : "İyi ya, aynı kola bağlıyız" buyurmuş. Bu ölçü devamlı hatırlarda tutulmalı. Üstad Bediüzzaman da "Dini cemaatler maksadda ittifak etmelidirler.Yoksa meşrebde ittifak gerekmediği gibi caiz de değildir" demiyor mu? (Abdülvahid Mutkan beyin notlarından)

 "RAHMET-İ İLAHİYİ TAKSİM ETMEYİN"

Mehmed Feyzi Pamukçu ve Ahmed Feyzi Kul Bediüzzaman hazretlerinin talebeleri arasında ilmi cihetleri ile dikkat çeken iki müstesna sima. Bir ara Kastamonu'da ağabeyler ve kardeşler "acaba Ahmet Feyzi mi yoksa Mehmet Feyzi mi daha ileridir?" diye konuşmuşlar. Merhum Mehmet Feyzi Ağabey: "Rahmet-i İlahiyeyi taksime yeltenmeyin" diye onları ikaz etmiş. (Abdülvahid Mutkan beyin notlarından)

MOLLA RESUL'ÜN BEDİÜZZAMAN'LA İLGİLİ BİR HATIRASI

Merhum Molla Resul efendi, Bediüzzaman hazretlerinin Eski Said dönemi talebelerinden. Yaşça Üstad'dan 4-5 yaş büyüktür. Mustafa Sungur ağabey, Muradiye'li Kamil Ağabeyden, o da Mola Resul' den naklediyor: "Üstadımız tıraş olurken kalan kılların çekme işini Molla Resül'e yaptırıyor. Molla Resul: "Seyda benim elim titriyor, bak bu gençler yapsın" deyince Üstadımız: "Onların elleri mer'e (kadın) eli gibidir. Benim yüzüme değmesini istemem" buyurmuşlar.(Abdülvahid Mutkan beyin notlarından)

"BU İTİRAZ'IN"

M.Sungur ağabey 2.4.1998'de şöyle latif bir hatıra nakletmişler(nakleden Abdülvahid Mutkan): "Rahmetli Abdülmecid Efendi'nin Bediü'l beyanın ve Nurların baskılarını durdurma tehlikesi olmuştu. Bekir Bey, Abdülmecid Efendi'nin biraz daha aktif davranmasını arzuladığından kendisinin dizini yumruklayınca Abdülmecid Ağabey :"Dur hazretim. Ben Seydaya da itiraz ediyordum; "Nedir senin bu halin Seyda! Kâh Erek Dağı'nda, kâh Selanik'te, kâh Şam'da, kâh İstanbul'da bulunuyorsun. Cübbeni giy bir yerde otur, ders okut, böylece hizmet et." Hz. Üstad : "Sen bu itirazın yüzünden duama ancak beşinci tabakada girebiliyorsun." dedi.

NUSRET KOCABAY HOCAEFENDİ

Ağrı'da bulunan muhterem Nusret hocamızın bir hatırası. Nusret hocamızın ablası salihat-ı nisvandan ve turuk-u âliyeye mensup bir ablamız. Babaları da nakşi hulefasından bir zat-ı muhterem imiş. Ablası, Nusret hocanın Risale-i Nur'larla iştigalini ve gençlere iman dersleri vermesini pek hoş karşılamaz: "Herkesin dersi bitti, seninki hâlâ bitmedi. Sen bunlarla ne uğraşıyorsun? Senin tarikatı, Arapça'yı terk etmen, başı açık çocuklarla oturman sana tokattır" diyor. Üniversitedeki gençlere Risale-i Nurları okutan, nurların neşrine canla-başla çalışan ve icazetli hoca olan kardeşini tenkit ediyor. Yedi sekiz sene önce bir ramazan bayramı sabahında erkenden yeğeni, ablasını bir ata bindirip Nusret hocamızın evine getiriyor. Hocaefendi kapıda "hoş geldiniz, buyurun" diyor. Ablası: "sen beni helal et" diyor. Hocamız yine içeri buyur ediyor. Ablamız şöyle diyor. "Bu gece rüyamda Resulullah(sallallahu aleyhi ve sellem) efendimizi gördüm. Çok büyük bir cemaatla gelmiş. Ona teveccüh ettim. Ziyaret etmek istedim. Efendimiz(sallallahu aleyhi ve sellem) bir zatı işaret ederek: "Bu, hocanın seydasıdır. Ona git" buyurdu. O zat ise, başını çevirdi, bana bakmadı, elini vermedi. "Sen hocaya çok dokunuyorsun" dedi. Ben çok üzüldüm., fakat yine de ben cemaati buyur ettim. "biz hocaya gidiyoruz" dediler. Hoca bu kadar cemaate nasıl yemek verecek diye düşündüm.O an uyandım."

Ablası uyanınca, çok yaşlı ve ihtiyar olduğu halde, oğlu tarafından ata bindirilerek, sabah erkenden başka köyde olan hocanın evine geliyor, kardeşinden helallik diliyor. Ondan sonra "Hoca doğru yoldadır. Hocaya ilişmeyin" diye hem nurları, hem kardeşi, Nusret hocayı müdaafa ediyor. 29-12-1993'te Nusret hoca merhumdan bu hatırayı dinleyen A.Mutkan bey naklediyor.