"ENSARIN HURMAYA OLAN SEVGİSİNE BAKINIZ"

Enes bin Malik(r.a) Rasulullah'ın (aleyhissalatu vesselam) hizmetinde bulunduğu sıralar Hz. Enes'in annesi Ümm-ü Süleym(r.a)'in bir erkek çocuğu dünyaya geldi.

Ümm-ü Süleym, oğlu Enes'e; "Ey Enes! Bu çocuğu Rasulullah'ın huzuruna götürünceye kadar hiç kimse ona süt emzirmesin" dedi. Enes(r.a), kardeşini kucağına alarak, efendimizin huzuruna vardı. Hz. Enes gerisini şöyle anlatıyor;

"Rasulullah'ın yanına vardım. Beni görünce;

-Ümm-ü Süleym mi doğurdu? diye sordu. Ben;

-"Evet" dedim ve çocuğu getirip kucağına koydum. Rasulullah(sallallahu aleyhi ve sellem) Medine'nin Acve hurmasından bir hurma istedi. Onu kendi ağzında eriyinceye kadar çiğnedi. Sonra bunu çocuğun ağzına verdi. Çocuk da dilini dudakları üzerine gezdire gezdire yalanmaya başladı.

Bunu gören. Rasulullah(sallallahu aleyhi ve sellem) yanında bulunan Ashâb'a;

-Ensarın(Medinelilerin) hurmaya olan sevgisine bakınız" buyurdu. Sonra Rasulullah(sallallahu aleyhi ve sellem) çocuğun yüzüne elini sürdü ve ona Abdullah adını verdi.

ALLAH RASULÜNÜN BEDEVİ BİR HASTAYI ZİYARETİ

Buhari'nin Abdullah bin Abbas(r.a)'dan rivayetine göre Resul-i Ekrem (aleyhissalatu vesselam) bir kere hasta hatırı sormak için Kays bin Ebi Hâzım adında bir bedeviyi ziyarete gitmişti.

İbn-i Abbas(r.a) der ki;

"Rasulullah(sallallahu aleyhi ve sellem) ziyaret için bir hastanın yanında gittiğinde ona "zararsız geçmiş olsun, günahlarına kefarettir inşallah" demek adetleriydi. Bu bedeviye de "Hastalığın zararsız geçmiş olsun, günahlarına kefarettir inşallah" diye duada bulundu. Bedevi ise Rasulullah'a; Sen 'günahlarına kefarettir, geçmiş olsun" diyorsun fakat hiç de öyle geçici bir hastalık değildir. Belki yaşlanmış hasta bir ihtiyar üzerinde son dereceye varıp onu kabirleri ziyarete gönderen(yani öldüren) humma hastalığıdır" diyerek karşılık verdi.

Bunun üzerine Allah Rasulü;

-Şu halde pekiyi, senin dediğin gibi olsun" buyurdu.

Taberâni'nin rivayetinde ise;

"Mademki sen hakkında ettiğimiz duamızı kabul etmekten çekiniyorsun, senin dediğin gibi olacaktır" buyurmuş ve hakikaten hasta bedevi, bu hastalığından kurtulamamış ve ertesi günün akşamına yetişemeden ölmüştür.

"ÇOCUĞU OLAN ONUNLA ÇOCUKLAŞSIN"

Rasulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) "çocuğu olan onunla çocuklaşsın" buyurarak, ashabını çocukları ile oyun oynamaya teşvik eder, kendisi de hem torunlarıyla hem de diğer çocuklarla şakalaşır ve onların arasına karışırdı. Mesela bir gece torunları Hz. Hasan ve Hüseyin (radıyallahu anhuma) gecenin geç vakitlerine kadar Hz. Peygamberin yanında oyunlarına devam etmişler, neden sonra Efendimiz (aleyhissalatu vesselam); "annenizin yanına gidin" demiştir.

Hz. Peygamberin çocuklarına oyunlarına mani olmamak hususundaki gayretini şu rivayet de göstermektedir; "Halid İbnu Said'in kızı Ümmü Halid anlatıyor; "Ben çocukken üzerimde sarı bir gömlek olduğu halde babamla Rasulullah'ın(sallallahu aleyhi ve sellem) yanına varmıştık.

Rasulullah(sallallahu aleyhi ve sellem) elbisem için "güzel güzel" dedi. Ben bu esnada Rasulullah'ın omuzları arasında yer alan keklik yumurtası büyüklüğündeki peygamberlik mührü ile oynamaya başladım. Babam beni bundan menetti ise de, Rasulullah(sallallahu aleyhi ve sellem);

-Bırak çocuğu dedi ve sonra şunları söyledi; "(elbiseni) eskit, eskit, üzerinde eskit."

Kaynaklar

1-Ali Rıza Karabulut, Hz. Muhammed Aleyhisselam'ın Mucizeleri, Cilt; 1-2, Şahsi Basım, Kayseri, tarihsiz.

2-Prof. Dr. İbrahim Canan, Peygamberimizin Sünnetinde Terbiye, Tuğra Neşriyat, İst. 1977