Uzun bir fetret döneminden sonra kardelen çiçekleri gibi açılan İmam Hatip neslini gözyaşları ile besleyen mana bahçıvanlarından merhum Hacı Veyiszâde Mustafa Kurucu efendiyle(1887-1960) alakalı bir güzel hatırayı paylaşayım istedim. "Nefsim yed'i kudretinde olan Allah'a yemin ederim ki, bir talebenin yetişmesi uğrunda 1000 münafığın kahrını çekerim" diyen Kurucu Hocaefendi, Konya İmam Hatip lisesinin ilk hocalarından olmuştu. Kendisinin özellikle talebelerine şefkati çok meşhurdur.

İmam hatipten öğrencisi olan Talip Arışahin Bey der ki; "bir gün derste bir arkadaşa kızmıştı. Dersi kaynatmaya çalışan bu haylaz talebeye –Konya ağzıyla- çıkıştı;

-Baban neliklerle(ne zorluklarla) okutuyor seni, biliyon mu duzsuz(tuzsuz)!

Talebenin boynunu büktüğünü görünce dayanamadı. Hep öyleydi zaten, kıramazdı, incitemezdi. Buna rağmen, en ufak bir hüzün belirtisini bile derhal telâfi ederdi. O gün de öyle oldu.

Talebenin sırtını sıvazlayarak; "Dussuz dememe darılma dussuz! Helva da dussuzdur, duzsuz" demiş ve onu da bizi de pek sevindirmişti bu tatlı espri ile..

Kaynak

Mustafa Özdamar, Hacı Veyiszâde, Marifet Yayınları, İst. 1993, 2. Baskı