Âlimlerden biri vefat ettiği zaman, hemen: "Mevtü'l âlim mevtü'l âlem=Âlimin ölümü âlemin ölümüdür" deriz. Ancak o zaman hatırlarız bir âlimin bir âlem demek olduğunu. Hayatta iken kıymetini bilmediğimizden dolayı da hayıflanır ve yanarız. Be mübarek kardeşim o vefat eden âlim gitmeden önce onun kadrini ve kıymetini bilseydin ya? İlminden istifade etseydin ya. Âlimler, sadece bu dünyada istifade edilecek insanlar değiller ki. Onlar, ahirette de istifade edilecek insanlardır. Bak hadis-i şerifte ne buyurulmuş: "Kıyamet gününde üç zümre şefaat edecek. Onlardan birincisi peygamberler, ikincisi âlimler, üçüncüsü de şehitlerdir."[1]

Hangi âlimler?

Peygamberlerin varisi olan âlimler. Aşağıda bu konuya temas edilecektir.

Keşke: "Mevtü'lâlim mevtü'lâlem=Âlimin ölümü âlemin ölümü" demek yerine "Hayatü'l-âlim hayatü'lâlem=Âlimin hayatı, âlemin hayatıdır" denilseydi, hayatta iken onlardan istifade imkânı bulunsaydı daha iyi olmaz mıydı?

Âlim olursa ilim olur, ilim olursa, din olur, din olursa hayat olur, medeniyet olur, ahlak olur, adalet olur, huzur olur, sağlık olur, barış ve kardeşlik olur. Âlim giderse, ilim gider, ilim giderse, din gider, din giderse hayat gider, medeniyet gider, ahlak gider, adalet gider, huzur gider, sağlık gider, barış ve kardeşlik gider. Sahih hadisde buyurulmuş: "Allah, kullardan ilmi çeker alır. Nasıl alır? Alimlerin ruhunu kabz etmekle. Öyle ki yeryüzünde hiçbir âlim kalmaz. İnsanlar başlarına cahillerden baş seçerler, onlar da bilmeden fetva verirler. Hem kendileri saparlar hem de kendilerine uyanları saptırırlar."[2]

Özellikle bugün, doğru ve ihlâslı âlim olmak kolay olmadığı gibi, doğru ve ihlaslı âlimleri bulmak da kolay değil. Allah bu zor şeyleri hepimize kolaylaştırsın.

Hz. Muhammed (sav) efendimiz "Âlimler Peygamberlerin varisleridir"[3] buyurmuş. Hangi âlimler? Peygamber ahlaklı, peygamber takvalı, peygamber huşûlu, peygamber ihlaslı, peygamber şefkatli, Peygamber sabırlı, peygamber vefalı, peygamber meziyetli, peygamber ilimli, peygamber adaletli âlimler…Bunlar, peygamberlerin, özellikle de peygamberimizin varisleridirler. Müslümanların barış ve kardeşliğinden yana olan, arası açılmış Müslümanların arasını bulan, hakkın yanında duran, milletin imanını ve akaidini bozan değil, milletin imanına kuvvet veren âlimler. Bunların makamda-mevkide, parada-pulda, şanda-şöhrette gözleri yoktur. Onların gözü sadece ve sadece Allah'ın rızasındadır. Onlar, Allah ve Rasulüne, Kitap ve Sünnete ayarlıdırlar. Böyle âlimleri Allah methediyor: "Kulları içinde Allah'tan hakkıyla korkan ancak alimlerdir."[4] buyuruyor. Ahirette hesap korkusunu en çok taşıyan onlardır. Onlar ya hakkı ve hayrı söylerler ya da hadisin tavsiyesi üzerine susarlar.[5]

 

İ'rab erbabından bazıları, ayette geçen Allah lafza-i celalini üstün değil de ötre okumuşlar. O zaman anlam şöyle olur: "Allah, kulları içinde ancak âlimlere değer verir ve ancak onların hatırlarını üstün tutar."

 

Demek ki bir insanın değerine değer katan ilimmiş. Öyleyse durmayalım, okuyalım, dinleyelim, öğrenelim, öğretelim, ilim yolunda olalım, o yolda ölelim.

 

Rasulullah (sav) Efendimiz buyurmuş: "Kim ilim tahsili için bir yola girerse, Allah onun cennete gidecek yolunu kolaylaştırır."[6]Yine buyurmuş: "Allah hangi kuluna hayır murad ederse onu dinde derinleştirir.[7]

 

Allah hepimizi dinde derinleştirdiği ihlâslı âlimlerden eylesin veya onları soranlardan, bulanlardan, görenlerden, âlimin hayatı, âlemin hayatıdır, diyenlerden, kadr u kıymetini bilenlerden, ölmeden önce ilimlerinden istifade edenlerden eylesin.

 

Dipnotlar

[1] İbn Mace, Zühd, 37

[2] Buhari, İlim, 34; Müslim, İlim, 13, 14; İbn Hanbel, 2/162

[3] Buhari, İlim, 10

[4] Fatır, 35/28; Buhari, İlim, 10

[5] Bkz. Buhârî, Edeb 31, 85, Rikak, 23.

[6] Müslim, Zikr 39. Ayrıca bk. Buhârî, İlim 10; Ebû Dâvûd, İlim 1

[7] Bkz. Buhari, İlim, 10