40. beyit

خارِخارِ شَکْ دَرُونِ دِلْ بُوَدْ جانْ را چُو گَرْ 

مَعْنَئِ "إنْ" کَزْ بَرایِ شَکْ بُوَدْ زانْ رُو گَرَ اسْتْ

40

Hârihâr-i şek derûn-i dıl buwed cân ra çu ger

Ma'ne-iْإن k'ez berây-i şek buwed z'ân rû ger-est

Açıklaması

[ kalbin içinde olan şekkin, (şüphenin) iztırabı, ruh için uyuz illeti gibidir. Çünkü sükunet , rahatlık ancak yakîn ile olur.

Arapçada, اِنْ kelimenin şek manasına olması sebebiyle fariside گَرْ ger (eğer) demektir. Aynı zamanda fariside "ger" uyuz demektir. Bu ikinci misra' şekkin uyuz hastalığı gibi rahatsız edici olmasına kanıttır.

41.ci beyit

هَسْتِ مَرْدِ تیرَه دِلْ دَرْ صُورَتِ أهْلِ صَفا

آنْ زَنِ هِنْدُو کِه أزْ جِنْسِ سُفِیدَه شْ چادُرَ اسْتْ

41

Hesti merdi tîre dıl der sûret-i ehl-i safâ

An zen-i hindû ki ez cins-i sufideş çâdur-est

Açıklaması:

[Karanlık kalpli olup ta kendini safa ehli gibi gösteren kişi, beyaz örtüye bürünmüş bir siyah kadının hâli gibidir.]

42.ci beyit

هَرْ خَلَلْ کَانْدَرْ عَمَلْ بِینِی زِ نُقْصانِ دِلَسْتْ

رَخْنَه کانْدَرْ قَصْرِ بِینِی اَزْ قُصُورِ قَیْصَرَسْتْ

42

Her halel k'ender amel bînî zı noksân-ı dıl-est

Rahne k'ender kasri bînî ez kusûr-i kayser-est

Açıklaması

[Amelinde gördüğün her kusur, kalbin noksanlığındandır, 

Sarayın duvarında gördüğün her çatlak, kayserin، mimarının (saray ustasının) hatasındandır.]