Risale-i Nur'da ismi geçen veya Bediüzzaman Hazretlerini gören son ağabeyleri aramaya devam ediyoruz. İzmirli olarak Van'dan Bursa'ya, İnebolu'dan Erzincan'a, Antalya'dan, Antep'ten İstanbul'a kadar sayısız turlarımız oldu... Çok yerler gezdik... Devam ediyoruz... Gariptir ki burnumuzun dibini görememişiz... Ahmed Feyzi Kul ağabeyimizin iki oğlundan 'SAİD' ve 'NURİ' Kul'dan bahsediyorum. İkisinin de adları Emirdağ Lâhikası'nda geçiyor... Onlar İzmir'in Selçuk ilçesinin Çamlık köyünden... Çok uzun yıllardan beri Haziran ayı başlarında Çamlık köyünde yapılan, 'Çamlık Mevlidleri'nden tanıdığımız, gördüğümüz, bildiğimiz Yaşar ve Nuri Kul ağabeylerimiz her nasılsa nazarımızda saklanmış. Daha doğrusu Yaşar Kul olarak bildiğimiz ağabeyimizin Hz. Üstad'ın mektubunda adı geçen 'Said' olduğunu duymamışız... Zannediyorum çok kimse hâlâ bilmiyor... İrtibat kurduk, Said 'Yaşar' ağabey sorularıma mektupla cevap verdi. Nuri Kul ağabeyden ise, Çamlık köyü ziyaretimizde oğlu Süleyman'ın aracılığı ile bilgi alabildik. Nuri Ağabey ciddi olarak hastaydı. Hatıralarını aldıktan kısa bir müddet sonra 14 Ocak 2016 tarihinde vefat etti. Allah rahmet etsin.

Ağabeylerden aldığımız cevaplarla 'Yaşar' ve 'Nuri' karışıklığını çözdük, bu vesileyle 'Kul' ailesinin yakın dönem şeceresini de çıkarmış olduk. Bu arada merhum Ahmed Feyzi ve kardeşi Mehmed Feyzi Kul ağabeylerin ne kadar ehl-i himmet olduklarını, arazilerini hayır kurumlarına bağışlama vasiyetlerinden anladık. Said Yaşar Kul da bu vasiyeti bihakkın harfiyen yerine getirmiş, bunu da gördük...

Merhum Ahmed Feyzi Kul, Bediüzzaman Hazretlerine oğullarının diliyle bir mektup yazar. Mektupta iki hanımından, validesinden, oğulları Said (Yaşar) ile Nuri'den ve ayrıca kardeşi Mehmed Emin Kul'dan bahseder. Hz. Üstad da adı geçenlerin hepsinden bir şekilde bahsederek dolaylı bir cevap yazar. Mektup Emirdağ Lâhika'sında neşredilir.

Mektubun ilgili paragrafı şöyle:

"...Nur avukatı Ahmed Feyzi'nin incir teberrüküne mukabil, benim namıma bir Sikke-i Gaybiye mecmuasını ona gönderiniz ki, incirleri bana dokunmasın. Çünki bu âhirde kat'iyyen mukabelesiz hediyeler beni hastalandırdığı, çok tecrübelerle pek kat'îleşti.

Hem o kardeşimizin iki mübarek haremi ve muhterem vâlidesinin ve Said ve Nuri namındaki evlâdlarının bana yazdıkları samimî mektublarına mukabil hem onlara, hem evlâdlarına çok dua ediyorum. Öyle bir kahraman Nurcunun öyle hakikatlı, muhterem dindar refikasının Nurlara fedai ve hâdim olarak verdikleri masum evlâdlarını ruh u canımızla Nur'un masumlar dairesinde kabul ediyoruz. Ve Mehmed Emin ve Ali Akdağ ve Ahmed Feyzi'ye ve umum kardeşlerimize selâm ve dua ederiz." (Emirdağ Lâhikası 274)

Said (Yaşar) Kul Anlatıyor:

İzmir'in Selçuk kazasının Çamlık köyünde 01.12.1945 tarihinde doğmuşum. İnşaat Mühendisiyim. Eğitim: Çamlık İlkokulu (1952-1957), Torbalı ve Selçuk Ortaokulu (1957-1960), İzmir Atatürk Lisesi (1960-1964), Orta Doğu Teknik Üniversitesi (1964-1969). Bulunduğum yerler: İzmir, Nazilli, Libya/Bingazi, İstanbul. Mart 1985 den beri İstanbul'da ikamet ediyorum.

KULLAR AİLESİ OLARAK ŞECEREMİZ ŞÖYLEDİR

Emirdağ Lâhikası'ndaki Hz. Üstad'a aid mektuptan da anlaşılacağı gibi babam Ahmed Feyzi Kul'un o zaman iki hanımı vardı. Benim annemin adı 'Emine', üvey annemin adı 'Hamide'. Ağabeylerim Faruk ve Arif ile küçükleri Nuri üçü de Hamide annemdendir. Benim Emine annem babamla dul olarak evlenmiş. Annemin ölen beyinden olan ağabeylerim ve ablam ise Mehmet Özsavran, Ali Özsavran ve Hatice Sazak'tır. Görüldüğü gibi babam Ahmed Feyzi Kul'dan ve Emine annemden bir tek ben varım.

Amcam Mehmed Emin Kul'un çocuğu olmadığı için beni evlatlık aldı. Amcam bana Çamlık köyü ile Ortaklar bucağı arasındaki arazilerini vakfetmemi vasiyet etti. Dolayısı ile NAKEV (Nazilli Kültür ve Eğitim Vakfı) kurulmasına vesile oldu. Çamlık köyünde KHV üzerine vakfettiğimiz arazi de amcamdan intikal etmiştir bana. Orada devamlı olarak her yıl mevlit okunduğundan, belki de aziz Üstad'ımızın tasarrufu ile vakfetmeyi -çok şükür- Cenab-ı Hak nasip etti bize. HÂZÂ MİN FADLİ RABBİ. Allah kabul etsin...

Emirdağ Lâhikası'nda Üstad'ımızın bahsini ettiği mektubun yazılmasında, Hz. Üstad'a gönderilmesinde benim haberim olmadı. Sonradan da bahsetmedi babam. Herhalde manen bizim dilimizle yazdı. Mektupta geçen 'İncir teberrükü' bahsinden de anlaşılıyor ki babam ve amcam hediye vermeyi severdi.

EMİRDAĞ LÂHİKASI'NDA 'SAİD' OLARAK ANILAN ÇOCUK BENİM

Emirdağ Lâhikası'nda Hz. Üstad tarafından 'Said' olarak anılan çocuk benim. Fakat nüfusa adım 'Yaşar' olarak yazdırılmış. Bunun sebebi şudur; benden önce muhtemelen üç kardeşim öldüğü için rahmetli ninem adımın 'Yaşar' olmasını istemiş. Nüfus kâğıdım geç çıktığı ve babam Ahmed Feyzi Kul da o sırada Hz. Üstad'la beraber Afyon hapishanesinde (1948) olduğu için köy muhtarı adımı nüfusa 'Yaşar' olarak yazdırmış. Babam aslında 'Said' koymuş adımı. Emirdağ Lâhikasındaki mektupta da bu sebepten dolayı Said yazar... Rahmetli Hamide validem çok kıskanç olduğundan babam bize nadiren gelirdi. Üstad'ımız Bediüzzaman Hazretlerini görmek maalesef bize nasip olmadı.