Prof. Dr. Arif N. Şâmil

Birkaç ay evvel idi.(1960'lı seneler) Erenköy'deki evime bir polis jeepi bir çuval kitap bıraktı. "Savcılık sizi bilirkişi seçti, bunları tetkik edeceksiniz" dediler. Ve sonra da benden resmî kanalla bir rapor istediler.

Biz münevverler, ekseriyet itibariyle herhangi bir içtimai meselede gazete haberleriyle iktifa eder, bir- iki fıkracının vardığı hükme imza basarız. "Şunu bir tetkik edelim aslını - esasını araştıralım" diyemeyiz. Şahsen "Risale-i Nur ve Nurculuk" mevzuunda ben de aynı zihniyetle hareket etmiş ve bazı peşin hükümlere bağlamıştım işi... Ancak bir çuval kitap, bendeki bütün peşin hükümleri sildi, attı. Mes'elenin hakikatini öğretti.

Birçoğu İslâm harfleriyle teksir makinesinde basılmış, bir kısmı da lâtin harfleriyle tab edilmiş bu eserler, Anadolu'nun bir kazasında bir Müslümanın evinde bulunup müsadere edilmiş... 130 parçadan müteşekkil Risale-i Nur külliyatının tamamı: Sözler, Mektubat, Lem'alar, Âsa-yı Musa, İş'arât-ül-İ'caz, Mesnevi-i Nuriye, Zülfikâr, Gençlik Rehberi, Hanımlar Rehberi, Hizmet Rehberi, Şualar, Hutbe-i Şamiye, Sikke-i Tasdik-i Gaybi.., ve birbirinin tekrarı mahiyetinde olan bir sürü eser...

Geceli - gündüzlü tetkik ettim, satır satır, kelime kelime okudum. Müsadere edilip, tâ tetkik için İstanbul'a kadar gönderilmesini meşrû gösterecek hiç bir ifadeye tesadüf etmedim.

Eserler, ekseriyet itibariyle, imânî mes'eleler hakkında ikna edici izahlardan, tefsirlerden, temsillerden ibaret. Lisanı, bir derece ağdalı Osmanlıca olmasına rağmen, gençliğe lüzumlu hayat görüşünü açık ve sarih bir şekilde dile getirmekte, imânsızlık cereyanına karşı büyük bir sed teşkil etmektedir. Kanaatimce bu eserler; yasak edilmek, toplatmak şöyle dursun, devlet eliyle tab edilip, bütün tahsil müesseselerine ders kitabı olarak okutturulabilecek kıymettedir.

Her şeyden evvel bu eserlerde büyük bir ikna kudreti vardır ve aklî melekeleri İslâm'ın çeşitli meseleleriyle şüpheden temizlemekte, insanı Allah'a bağlamakta büyük rol oynamaktadır. Allah korkusu ve Allah sevgisinin kalplerden silindiği bir zamanda bu tip eserler ab-ı hayat hükmündedir ve ne pahasına olursa olsun aydın «aydın»lığını muhafaza edecekse, bu eserleri müdafaa etmek mecburiyetindedir.

Kaynak

Nurculuk,

s. 136-137

Çiçek Yayınları

Ankara, 1968