Başı dimdikti amma, mağrur değildi asla.

Ölür de eğilmezdi haksızlık karşısında.

Nice büyük insanlar küçük kaldı yanında,

Mağlubiyet ne imiş bilmedi hayatında.

Ne mal, ne mülk sevdası hiç yaklaşmamış ona,

Cennet arzusu bile uğramamış yanına.

Allah diyerek coşmuş, fenadan uzak durmuş,

Milletin derdi ona en büyük bir dert olmuş.

 Arslan olup kükremiş zalimler karşısında

Sarsılmayan bir azim göstermiş davasında.

İlhamını alarak Allah'ın kitabından,

Ümit aşılamış, sinen ruhlara her an.

Savrulurken herkes etrafa heyecanla,

O hep meşgul olmuştu esrar-ı Kur'an'la

Savaşlar bile onu durduramamış bir an,

En korkulu anlarda bir tefsir yazmaktan.

O tefsir ki misli yok onun asla cihanda,

Ne kadar nükte varsa açıklamış Kur'an'da.

İşarat'ı şahiddir onun yüksek ilmine

Mesnevisi delildir fazlına, kemâline.

Âlimler şahid olmuş ilmine irfanına,

Pervane olmuş âlem nuruna irfanına.

İsmail Hakkı Zeyrek

16 Zilhicce 1432

12 Kasım 2011

Not: Manisalı değerli âlim İsmail Hakkı Zeyrek Hocamız'a yeni çıkan kitabımız "Ulemanın Gözüyle Bediüzzaman"ı hediye etmiştim. Hocamız, eseri çok takdir ettiğini, baştan sona okuduktan sonra bir şiir kaleme aldığını söyledi. Bu şiiri sizinle paylaşırken, hocamıza teşekkürlerimizi sunuyor, aziz üstadı da bir kere daha minnet ve rahmetle yâd ediyorum. Salih Okur