Daha bir gonca iken solmuş Vildan

Bir yaşında yetim kaldım anadan

Çok uzun seneler geçti aradan

Acın hala içimde güzel anam

Yokmuş çaresiz derdinin ilacı

Geride bırakmış büyük bir acı

Arkada iki erkek iki bacı

Bırakarak gitmiş şefkatli anam

Adı gibi narin hem de çok mert

Hayatı her dem çile ile dert

1968 Nisan ayında nihayet

Ebedi âleme göçmüş anam

Ömrü geçmiş çayırlarda tarlada

Sofrasında peynir varmış arada

Hastaneye giderken yok araba

Vasıtan öküz arabası anam

Atmak istemişsin beni suya

Kim bakacak bu küçük yavruya

Emanet edip Yüce Mevla'ya

Ağlayarak gitmişsin garip anam

Hiç biter mi yetimlerin çilesi

Babam ile dayımın yanık sesi

Ağlamışlar, ağlatmışlar herkesi

Yürekleri dağlamış bahtsız anam

Hiç kimse değiştiremez kaderi

Seviyorum Nahiye'yi Taner'i

Ablamın da çoktur bende değeri

Onun da emeği var narin anam

Beni emziren tüm sütanalarım

Onları da hep rahmetle anarım

Seni görmediğime çok yanarım

Kaderimiz böyle yazılmış anam

Bu dünyada gülüp murat almadın

Kur'an okur, dua eder evladın

Kabrin pür nur, cennet olsun mekânın

Yerinde rahat uyu zarif anam

Bağrına hiç basamamış Yüksel'i

Delikanlı görememiş Köksal'ı

Yokmuş tutunacak sağlam bir dalı

Ağacın çürük imiş dertli anam