Resûl-i Zîşan (aleyhissalatu vesselam) ile Hayber'in fethine katılmış ve ganimetten O'da pay almıştı.

BABASI:

Kays el-Gıfariyye.

NESEBİ:

Benî Gıfar kabilesindendir.

HAYATI:

Hz. Ümeyye (r.anha), Resûlullah'ın (aleyhissalatu vesselam) hicretinden sonra Müslüman olmuş, onun akabinde Medine'ye hicret edip, Efendimiz'e biat etmiştir.

Allah Resûlü (aleyhissalatu vesselam), Hayber'in fethi için hazırlıklara başladığı sırada Ümeyye Binti Kays kendi kabilesi olan Gıfaroğullarına mensup bazı kadınlarla birlikte Allah Resûlü'nün huzuruna çıkıp: "Ya Resûlallah! Biz de seninle birlikte gitmek istediğin yere (yani Hayber'e) gitmek istiyoruz. Böylece yaralılara bakar, gücümüz yettiğince Müslümanlara yardım ederiz" dedi. Resûlullah (aleyhissalatu vesselam): "Allah'ın bereketi üzere" diyerek Ümeyye'nin ve diğer kadınların teklifini kabul eder. Bundan sonrasını Hz. Ümeyye şöyle anlatır:

"Onunla birlikte çıktık. Ben yaşı küçük bir genç kızdım. Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) devesinde, heybenin bir gözüne beni yerleştirdi. Sabaha doğru mola verip deveyi çöktürdü. Ben de heybenin gözündeydim. Ama heybede benden gelen kan izleri vardı. İlk defa hayız görüyordum. Devenin yanında büzüştüm kaldım ve çok utandım. Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) benim halimi ve kanı gördü ve şöyle dedi: "Herhalde sen hayız gördün?" Ben de: "Evet" dedim. O da: "Kendini temizle. Sonra bir su kabı al. İçine tuz at. Heybeyi kirleten kanları yıka ve geri gel" dedi. Allah bize Hayber'in fethini nasip edince, bize ganimetten hediye kabilinden boncuk ve gerdanlık gibi bazı şeyler verip, ganîmet mallarına hissedar olarak ortak etmedi. Ben de hediye kabilinden boğazımdaki bu gerdanlığı almıştım."

Hz. Ümeyye (r.anha), Hz. Peygamber'in (aleyhissalatu vesselam) hediye ettiği bu gerdanlığı hiçbir zaman çıkarmadı. Efendimiz'e (aleyhissalatu vesselam) olan saygısından dolayı hayız olduğu zaman hep tuzlu su ile yıkanırdı. Cenazesinin de tuzlu su ile yıkanmasını ve Resûlullah (aleyhissalatu vesselam) Efendimiz'in kendisine hediye ettiği gerdanlık ile gömülmeyi vasiyet etmişti.

KAYNAK

Nurgül Dere, Hanım Sahabîler, Kayıhan Yayınları, İstanbul, 2019.