Nusret Hocam Ağrılıdır. İlmi, imanı, ihlâsı herkesçe malumdur. Bir gün ağır şekilde hastalanır. Kalbinden rahatsızdır. Erzurum Araştırma Hastanesi’ne kaldırılır. Hastanede yatarken tanıdıklar ziyaretine gelirler. Hoca’nın çok acı çektiğini ve üzüldüğünü görürler. Bu durumda etkilenen ziyaretçiler:

—Hocam, kalbiniz çok mu ağrıyor? Çok mu acı duyuyorsunuz? diye sorarlar. Hoca Efendi cevap verir:

—Üzüntümün ve acı duymamın nedeni kalbim değildir. Bilhassa dershanelerde Risale-i Nur’un az okunmasıdır. Beni en çok düşündüren budur.

Belki de Hocam’ın kalp hastalığının nedeni de budur.