Gerçek mümin, güç yetirebildiği namaz, oruç ve gücü yettiği, yapabildiği bütün hayırlara koşturmak için can atan bir insandır. Yapamadığı mesela zekat vermek, sadaka dağıtmak istiyor ancak zengin değil, hacca gitmek için yanıp tutuşuyor ama parası yok vs gibi hususlarda da "Ah keşke ben de imkanı olup da bu ibadetleri yapan insanlar gibi daha çok hayır yapsam, daha çok zekat versem, hacca gidip günahlarımdan yunup yıkansam" şeklinde düşünen, hayır hasenat ve iyilik avcısı bir insandır. Müminin taşıması gereken bu hasleti, sahabe efendilerimizde görüyoruz. Kur'an, onların bu halini destanlaştırarak anlatır: "Ey Rasulüm! Binek temin etmek için sana geldiklerinde: 'Sizi bindirecek bir şey bulamıyorum' deyince, harcayacak para bulamamaları sebebiyle göz yaşı döke döke dönüp gidenleri de kınamak doğru değildir."(1) Evet, gerçek mümin, nasıl zekatımı acaba nisap miktarının altına düşürebilirim hesapları yapan değil aksine acaba nasıl zekâta mükellef hale gelebilirim deyip zenginleşmenin ve kendisine zekât düşürmenin yollarını arayan insandır. Mümin, hayır yapmaya doymaz, yapamadığı noktada da yapma niyetiyle yapanlar gibi muamele görmenin ümidini besler içinde. Allah Rasulü bir hadislerinde "Sıdk ile şehit olmayı isteyen bir insan, yatağında da ölse şehittir." buyururlar. Evet, "Müminin niyeti amelinden hayırlıdır." Dipnot: 1-Tevbe, 9/92.