Sanma böyle devam eder bu devran
Bir gün gelir, menzile varır kervan 

Bozulur nice ihtişamlı düzen
Bil ki mutlak üzülür, nâs'ı üzen 

Fert dünyada kendine bir yol seçer
Ona kendi iradesini eker

Ömür bitince dönüş yok bir daha
Belki de biz, çıkamayız sabaha

Bir an sonrası bile cana meçhul
Her an hazır olmalı ölüme, kul

Önünde var, hem uzun, zorlu sefer
Bundan istisna değil hiçbir nefer

Memat dünya zindanın sabahıdır

Ukba kulun sonsuz karargâhıdır

Dünya ahretin sonsuz tezgâhıdır
Dokunan nasın hayrı, günahıdır

Şımartmasın asla, mal, makam, mevki
Düşün ahrete olan büyük sevki

Amel yoksa seni kurtaramaz soy
Fırsat varken heybene bir şeyler koy

Şayet yoksa iman, irfan, ismet, edep
Bir şey kazandırmaz insana nesep

Bitmez asla hiç kimsenin emeli
Ya Hak! Affet bu günahkâr Yüksel'i