Soru:Namazın ardındaki tesbihat ile Kuran okumayı (Ö:akşam lev enzelna, yatsıda amenerrasülü vb) mescit ya da camiden çıkarken ayakta, yürüyerek v.s. okuyorum ve bir sakıncası olmadığını düşünüyorum kendimce. Ama bugün tam mescitten çıkıyordum, ayakkabımı bağlarken bir yandan da Nebe suresi'nin son ayetlerini okuyordum ki, birden aklıma geldi, acaba doğru mu yapıyorum diye. Kuran okurken ayakkabı bağlaması biraz tuhafıma gitti ve size sorma gereği duydum. Bilmem bu konuda doğru mu yapıyorum acaba? Cevap:Kur'an-ı Kerim'de Al-i İmran suresi 191. ayetinde şöyle buyruluyor;"Ayakta, oturarak ve yatakta Allah'ı zikreden, göklerin ve yerin yaratılışı hakkında tefekkürde bulunan (o akıl sahipleri derler ki:) Sen bunları boşuna yaratmadın. Seni tenzih ederiz. Bundan dolayı bizi cehennen azabından koru." Buradan anlıyoruz ki yatarak, oturarak, yürüyerek, ayakta Kur'an okunabilir veya Cenab-ı Hakkı zikir adına başka şeyler yapılabilir. Fakat öteden bu yana gelerek bize intikal eden ve bizim toplumumuz adına vazgeçilmez bir örf haline gelen şekliyle Kur'an, kıbleye karşı diz çöküp, fevkalade huşu ve hudu içinde, kalbi sadece onunla meşgul etme suretinde okunur. Ama bir insanın hayatının bütün saniye ve saliseleri Kur'ani bir şuur içinde geçiyor, her an onu düşünüyor, onun emirleri doğrultusunda bir hayat yaşıyorsa, bu insanın yürürken, ayakkabılarının bağını bağlarken veya yatarken Kur'an okumasının, mırıldanmasının mahzuru yoktur. Elverir ki, o insan, hayatının bu kesitlerini de Kur'an'la süslemeyi niyet etmiş olsun. Fakat, hiç Kur'an okumayan birinin, "uykum gelinceye kadar Kur'an bari okuyayım" türünden ifadelerle Kur'an okuması elbette Kur'an'a karşı saygısızlıktır ve bu hiç doğru bir davranış değildir. Soruda ifade edildiği gibi bu şekilde Kur'an okumayı bir alışkanlık haline getirmemeli, zamanın diğer dilimlerinde de Kur'an'a yakışan saygıyla onu okumalıyız.