Soru:Peygamberimizden söz ederken s.a.v. söylemenin vacip olduğu fıkıh kitaplarımızda yazılıdır. Hürmet nedeniyle hiçbir zaman da "Muhammed" şeklinde ondan bahsetmiyoruz. Bu güzel tabii. Ancak Allah (c.c.)'den bahsederken yalın olarak Allah şeklinde ifade ediyoruz çoğu zaman ve fıkıh kitaplarımızda da bu hususta gereklilik ifade eden bir hüküm de mevcut değil bunu nasıl anlamalıyız. Peygamberimizi aşırı mı yüceltiyoruz, Cenab-ı Hakkın üzerinde tazim göstermiş olmuyor muyuz? Cevap:Kısaca bu soruya şöyle cevap verebiliriz: Efendimiz'e (sallallahu aleyhi ve sellem) çok şey borçluyuz. İşte bundan dolayı, O'nun adı anıldığı her zaman salavât getirmeyi vâcip sayanlar olmuştur. Fakat hiç kimse Cenabı Hakk'ın nâmı celîli anılınca, "Allah" denilince her defasında "celle celâlühû" gibi bir ta'zim ifadesi söylemeye "vâcip" dememiştir. Çünkü, Allah Teâlâ'nın nimetlerinin altından kalkılamaz. O'nun her an üzerimize yağdırdığı nimetlerine o nimetler enginliğinde şükürle mukabele edilemez. Bu sebepten dolayı Allah (celle celaluhu) dendikten sonra arkasından tazim ifade eden bir sözün söylenmesine vacip denmemiştir. Yoksa soruda bahsedildiği şekilde kıyas yapılarak -ki böyle bir kıyas da hatalıdır- Efendimiz'e (sallallahu aleyhi ve sellem) aşırı bir tazim gösterme mevzu bahis değildir.