Zeybeğimi bir kaç kızan vurdular.

Çukurda üstüne taş doldurdular

Bir de ya kalkarsa diye kurdular.

Zeybeğim Zeybeğim ne oldu sana,

Allah deyip şöyle bir doğrulsana!

Zeybeğim kalkamaz, dirilemez mi?

Odası mühürlü, girilemez mi?

Şu ters akan sular çevrilemez mi?

Ne güne dek böyle gider bu devran

Zeybeğim bir sel ol, bir çığ ol davran!

Kır at zincirlenmiş, ufuk sahipsiz.

Han kayıp, hancı yok, konuk sahipsiz.

Baş köşede sırma koltuk sahipsiz.

Kızanlar, dört yandan hep abandınız!

Zeybeğin kanına ekmek bandınız!

Bilemem susarak ölmek mi hüner?

Lisan çıldırıyor, dil nasıl döner?

Ondan son iz uzak, uzak bir fener

Öldü mü? Çatlarım yine inanmam!

Diriye yanarım, ölüye yanmam!

Zeybek kaybolduysa bunca kayıp ne?

Tesbihi dökülmüş, aranır nine

Balonu yok, ağlar çocuk haline

Zeybeğim; dünyayı aldın götürdün

Bir öldün de, beni binbir öldürdün!

Beyni tırmık tırmık pençelere sor!

Mevsim niçin ölgün, bahçelere sor!

Sor; çukuru nerde, serçelere sor!

Ağla, bir dinmeyen hasretle ağla

Zeybeksiz yolları gözetle ağla!

Necip Fazıl KISAKÜREK